Bir zamanlar o olmazsa ne yaparım dediğimiz kişidir efenim fakat artık olmadığı halde yaşadığımız insandır her akla geldiğinde üzer (mesela bu entryi okuyunca bile aklınıza ilk gelen kişidir o).
ben yaşadıklarımı eskitebilecek kadar olgun biri olamadım sözlük. geçmişte beni çok üzen bir olayı "ehehe çocukluk" diyerek atlatamam, aynı şiddette üzülürüm. beni çok sinirlendiren olaylar gelince aklıma yine sinirlenirim. mutluluklarda öyle, her zaman tebessümle yad ederim. akla geldikçe acı veren insanlar, acaba gerçekten insanlar mı ben en çok bunu merak ederim. tamam sakinim.
