Francisco Goyanın sarf ettiği tümce. Çizdiği taslağın altına şu notu düşer Goya;
Aklın uykusu, canavarlar yaratır.
Nietzche'nin bahsettiği anlamda Karanlığın yani cehaletin erdem durumuna getirilip öğretildiği durumda korku iktidarı kendisini gösterir. işte Goya'nın bu mükemmel tanımı bizi bir yanıyla Hegel'in "Akıl bazen akıldışı olabilir" önermesine götürür. Kanımca asıl tehlikelisi Aklın bizzat kendisinin bir canavar olarak algılanmasıdır.
