gezi olayları ile ilgili olarak, tam da akıllarına ihtiyaç olduğu noktada ortada yoklar.
akılları sadece pkk çözüm sürecine yetiyor anlaşılan.
ya da zannettiğimizden daha akıllılar.
bazı gerizekalıların fiziksel olarak müdahalede bulunmak istediği über kekeler. moruk bunlar sembolik insanlar. sembolizmin ürünüdürler. gidip onlarla yüzyüze konu$acağım felan. mal mısınız olm.
harcırahlar hariç adam başı aylık net 250 bin gayme karşılığı vatan satan hainler ve pkk listesinden girmiş kürtçü köpeklerden (onlar da her gün küfrettikleri yoksul türk halkının vergilerinden cebellezi edilen maaşlarını almayı ihmal etmiyor) oluşan aşağılıklar sürüsü.
bu maaşların dışında da bu it sürüsünün mesleklerine göre çalıştıkları gazetelere basın ilan kurumundan paralar, kokainman kocalarına bal kaymak ihale ve işler, artiz eskisi orospulara da trt bütçesinden milyon dolarlar pompalanıyor...
Akil insanlar kadrosunda revizyona gidilip hepsini
midyecilerden oluştursalar yemin ediyorum ülkedeki
tüm sorunları çözerler. Midyeci muhabbeti iyidir. ikna
eder. ikram eder. Samimi olur.
hepsi evet istisnasız hepsi maddi menfaat karşılığında bu işlere bulaşmış tipler.
abdurrahman dilipak denen hırbo'nun çalıştığı şirkete ilan kurumundan aktarılan 4,5 milyon dolar, 25 senedir kameranın önünden geçmeyen hülya koçyiğit'in bir anda reklam ve trt sponsorluğundaki ssp vtr'lerinde görünmeye başlaması ve toplamda (sızanlar 2,5 milyon dolar gibi bir para) eşek yüküyle para götürmesi henüz yandaş, candaş basına çıkamadı...
ama gerçekler çıkacak ortaya bir bir...
o zaman bu akil adam kara lekesini çocuklarının alnından bile silemeyecekler.
insanlık tarihi bir yanıyla trajedi. ilerlemenin acıyla valsi. trajedi adı üstünde büyük kaybediş. son otuz yıl, büyük kaybedişin serencamı. ne demiş bir eski akil; "dediler ârifan: müessirdir bir serencam bin nasihatten."
nasıl oldu, niye oldu; bir başka hasbıhalin mevzu. şimdi trajedinin yeni bir perdesindeyiz, bölümün adı "çözüm süreci". encam, tavı gelmiş barışın. malum, her oyunun bir kulisi bir de sahnesi vardır. seyirci kulisten bir haber, oyunda, oyuncuyla beraber. bu normal. perde açılır, sahnede akil suresinde arif onlarca adam. besbelli oyun adam akıllı epik. kulakları yıllardır sağır eden silah sesleri durmuş, dekorda tek damla kan yok; yükselen sesler var, kulak kabartıyorum o sese, bir yanda ayakta alkış, bir yanda yuh naraları.
akil suresinde arif adamlar, vatan sahnesinin yedi bölgesine dağılmış barış elçileri; sanki fedai havari. görevleri son derece önemli, bir o kadar zor. henüz "bebek katilleri", "imralı canisi", "eşkiyalar", "bölücüler" nidaları kulaklardan silinmemişken, öte yandan "çözümü" büyük çözülme diye karalayanların ortasında kalmış bu insanlar büyük iş başardılar. belki, belki değil eminim bu hay huyda kendileri de farkında değiller bu muazzam başarının.
arada duyuyorum, dinliyorum akil suresinde arif olan adamların şikayetlerini, sızlanmalarını; açık-kapalı toplantılarda yükselen seslerden, bu seslerin medya tarafından abartılmasından pek memnun değiller. bu da vatanın bir gerçeği. çözümü destekleyen kadar, karşı çıkan; mütereddit yaklaşan kesimlerin olması çok doğal. aslında işin can alıcı noktası da burada yatıyor. düşündüm, akil suresinde arif adamlar sahneye sürülmeseydi, çözüm manevralarına karşı sokaklarda nasıl ve ne şiddette spontane ve/ya düşünülmüş daha yığınsal eylemler olmaz mıydı; kıvılcım yeni yangınlara neden olmaz mıydı?
evet, akil suresinde arif bu cesur adamlar tıpkı yıldırımlara karşı paratoner görevi gördüler. yıldırımları kendi üzerilerine çektiler ve işte bu yüzdendir ki, çözümün sükunet içinde yol almasında büyük rol oynadılar. vatanın yedi bölgesinde önemli, önemsiz karşı çıkışlar; eminim daha büyük ve felakete yol açabilecek hamlelerin önünü kesmiştir.
evet, akil suresinde arif adamlar başardılar. şimdi vakit, siyasetin berhava olmuş patikalarını, koyaklarını, ana yollarını onarma vakti.
