bariz emrah bakışı oluverir bu bakış bi anda. otobüse arkadaş grubundan ayrılıp , onlara çılgınca el sallayan , bi yanda da çılgınca gülen akbili bitmiş genç o biner akabinde iğrenç sesi duyar ve olaylar gelişir. bütün yolcular ona doğru bakmaya başlar kimileri öngörüşlü olduklarından kafayı çevirirler (malum o bakış üzüntünün yanında umut da içerir beleş akbil bulma umuduyla). daha sonra akbilsiz genç kendisiyle buluşan bakışları analiz etme aşamasına geçer. hangisi bana verir akbilini acaba diye..
bazen bu bakışı oynamak da gerekebilir. akbilin boş olduğu bilinir ama yakında bilet bayii ya da akbil doldurma noktası olmadığından bile bile basarsın..aa bitmiş..ama artık otobüsteyim.
