saygıdeğer şahsiyetlerin insan olup olmamaları hakkında tereddüte düşmektir!
az önce bir takım şeyler yazdım ve kararsızlığa düşerek silmek durumunda kaldım. takdir edersiniz ki mezun olmak istiyorum. haziran sonunda ayrıntılarıyla yine bu başlık altında ifşa edeceğim ne var ne yoksa.
şunu belirtmeden de geçmek istemiyorum. öylesine şahsiyetli akademisyenler var ki; kapısını tıklayarak eciş bücüş odasına girersiniz, müsait olup olmadığını sorarsınız, daha sonra oturma izni istersiniz vs. yani her şeyde bariz bir kibarlıkla ve saygıyla yaklaşırsınız. ancak odaya kafanızı uzattığınız andan itibaren sanki bokmuşsunuzcasına suratınıza bakarlar, ne istediğinizi gözleriyle sorarak. ne konuda olursa olsun, bir şey istemeye, rica etmeye hakkınız yoktur. adam değilsinizdir. itin götüne çok rahat sokulursunuz. ha "hoca daha önceki hareketlerinden dolayı sana garez beslemiş" diyebilirsiniz ancak böyle bir durum olması da imkansız.
ailemde doçent titini kullanan bir akademisyen olmasa, kesin bir ifadeyle söyleyebilirim ki, insan değil bunlar. üzülerek söylüyorum ki, geleceğinizin bu tip psikolojik sorunları olan akademisyenlerin elinde olması gerçekten çok acı.
