üniversiteye geldiğinde öğrenilen, akademisyen olarak adlandırılan, beyinleri dolu fakat geriye kalan her yeri boş olan; egoist, havalı, kendilerini dünyanın en önemli insanları sanan insan müsveddelerini gördükten sonra kurulması muhtemel cümle. *
kim demişse doğru demiş. bizim istanbul üniversitesinde vardı bir tane bunlardan. profesöründen (nurgün hocamızdan) el alıp bazı dersleri onun yerine anlatırdı. ama o derece sıkıcı o derece dandikti ki sıkıntıdan patlardık. niye sıkıldığımızı anlayamacak kadar egosu tavandı. ah benim salak akademisyenim sene geçti aradan. inşallah kendini biraz olsun düzeltmişsindir. yoksa vallahi yazık senin öğrencilerine. nurgün hocamın emeklerine yazık.
gelip de sözlükte şu tipleri savunmayın tıfılcanlar. elinize veya başka bir yerinize bir şey geçmeyecek benden söylemesi. bırakın ağlasınlar *
