şahsen sıkıntım yok. insan istediği şekilde yaşar, birbirine bulaşmasına bile gerek olmaz.
yalnız merak ettiklerim var. mesela; gördüğünüzü anlamama problemleriniz ne zaman başladı? bu algılayamama problemi yayılan bir hastalık anlaşılan, yakalanmamak adına nelere dikkat etmeliyiz?
kör kütük aşıksınız bazı şeylere. nasıl mümkün oluyor bu? geceleri "ah ulan ahh" diyip partilileri düşünerek sigara üstüne sigara içtiğiniz oluyor mu?
neyinize güveniyorsunuz? çokluğunuza mı? hilenize mi? "koyduk muaağğğ!!" derken asıl meselenin vatan olduğunu anlamamanızın sebebi dağıtılan makarnada kullanılan un yerine kokain falan olması mı?
ben mesela. bunları yazdığım için kim vurduya gidecek miyim?
yoooo...
sıkıntı falan yok.
aslına bakarsanız bu ülkede ne olursa olsun umurumda da değil.
bu diplomalı işsiz yetersiz yarı eğitimli gençlerin (türkiye'de üniversite var diye kabul edersek ve bu insanlar kapağı avrupa'ya atsa bile en az branşlarında bir 4 yıl daha eğitim almaları gerekecek) anne babalarının yarısından falası bu iktidara oy atmış ve bu sistemi ortaya çıkarıp beslemiş olduğu düşünülürse; akp hükümetini partisini anlayışını politika ve uygulamalarını eleştirmem için aptal olmam lazım.
halk ne isterse akp onu verdi ve vermeye devam ediyor.
yoksa bu kadar süre iktidarda kalabilir mi?