ak parti'yi eleştirenlerin ideolojilerin esiri olmalarıdır. bunlar asla ekonomiye, gelişmişliğe vs bakmazlar çünkü bunlar ideolojilerin esiridirler, adeta ideolojik at gözlükleri taşırlar; ne yaparsan yap bunlara beğendirmen imkansızdır.
bu güne kadar cumhuriyetin ilk on yılı haricinde mufazakarlıklar yüzünden hiçbir zaman gelişememiş bir toplumda yaşayan bir vatandaşın, televizyonda yalandan bir iki bir şey gördüğünde etkilendikten sonra saçmalarken ağzından çıkan bir cümledir.
dağıtılan kömürün ardındaki gerçeği görenlerin yapabileceği bir şeydir ak partiyi eleştirmek yanan kömürün dumanından önünü göremeyenlerden beklenez zira ülkenin içinde bulunduğu durum açıktır hergün bir fabrika kapanırken meydanlarda teğet geçti diye bağıranları alkışlayalardan bu gereği görmeleri beklenemez.
dünya üzerinde ekonomiden ve sözde gelişmişlikten çok daha önemli olan şeyler vardır. onur gibi, şeref gibi, haysiyet gibi, vatan gibi. akp iktidarını eleştirenler ne kadar ideoloji güdüyorsa, akp iktidarını savunanlar o kadar ideolojilerden bir haber; cebini parasını düşünen insanlardır.
7 sene evvel çizilen kırmızı çizgileri kaldırmak; apo nun ve pkk nın talep ettiği her şeyi oy adına löpür löpür vermek; gelişmişlikle ekonomiyle alakası olmayan bir şeydir. kemal derviş zamanından kalma imf politikasını sürdürerek geçici refah sağlayanlar (10 senelik ekonomik refah, ülkeler için geçicidir), imf ile görüşmeleri kesince topuklara kadar sıçmışlardır. işsizlik 4,5 milyona ulaşmış, dış ve iç haznede inanılmaz küçülmeler meydana gelmiştir.
ideoloji güdenlerin ise para pul refah umrunda değildir. aynen bu ülkeyi kuranların çeyrek bayat ekmek ve kuru üzüm hoşafıyla günlerce siperlerde beklediği gibi. bizim için önemli olan şey bellidir; ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal; hakkıdır hür yaşamış bayrağımın hürriyet, hakkıdır hakka tapan milletimin istiklal.
yoksa sokmuşum parasına puluna ekonomisine. filistinli miyiz lan biz 3-5 kuruşa ata topraklarımızı satacağız, bununla da mutlu olacağız? ha, maalesef biz türklerin arasında poşi takıp, cumadan sonra filistin hayranı olan parayla satılık çok tip vardır, ayrı konu.
lakin bu memleketin ideoloji güdüyor diye küçümsenmek istenen evlatları; cebi 3-5 kuruş görecek diye, kıçı rahat edecek diye; orospuluk yapacak, kendini satacak kadar aşşağılaşmamıştır daha. kimsenin gücüne gitmesin.
ayrımcılık hissi yaratan durumdur.
eleştiri ve muhalefet demokrasinin vazgeçilmez unsurlarıdır. bu iki kavramda ideolojik çerçeverde gelişebilir. kaldı ki ideolojik farlılıklar demokrasilerin olmazsa olmazlarıdır. dolayısıylşa tutsaklıktan kasıt şayet körü körüne bir bağlılıksa haklı olabilir.
şimdi günümüz türkiyesindeki demokrasi anlayışını birlikte sorgulayalım. tarihsel bir süreci burada ifade etmeyeceğim zira bildiğiniz düşünüyorum. hadi o zaman son 30 yılı değerlendirelim. 12 eylül dewn sonraki süreçte demokrasi namına atılmış büyük adımları şöyle bir gözden geçirelim. var m ı? duyamadım. 12 eylül sonunda modern demokrasilerde olması gereken sosyal demokrasi nerede? 12 eylül den bu yana mecliste çoğunluğu sağlayan partiler neden hep muhafazakar partiler? 1990 yılından sonra emclisteki iktidarlar (ecevit koalisyonunu saymazsak) neden sağ koalisyonlar dönemi oldu?
akp yi tek başına iktidara getiren süreç nasıl işledi?
2002 kasım seçimlerinden sonra, emin olun bu ülkede görülmediği kadar bir barış dönemi yaşandı. herkes artık istikrarlı bir süreçi istiyordu, bunun için de elinden gelen gayreti gösterdiğine inanıyorum.
fakat, önce afganistan, ardından ırak işgali ve iktidarın bu olayları bırakın buna tepki vermeyi adeta gönülden desteklediğini gördük. eleştirdik. ekonomide sıkıntıalrı giderecek tedbirler alındı (ki kimse inkar edemez, bir önceki hükümetin 2001 krizinden aldığı ders ve başlattığı süreçtir bu), iyi hoş dedik, ihracat gelirlerimiz arttı müthiş dedik am abir yandan da dış ticaret açığı tavan yaptı, eleştirdik. ekonomi bir ivme kazandı ama bunun kısa vadede bir sorun olmasa da uzun vadede sorun çıkaracağı söylendi şimdi o durumun içindeyiz. tl değer kazandı kişi başı milli gelirimiz arttı denildi sevinildi, ama eleştirildi. eleştirildi çünkü tüik rakamları inandırıcı değildi. zira bir hocamız bize istatistik rakamlarla yalan söyleme sanatıdır derdi bunu da gördük. şimdi onun detayına girmek istemiyorum. 7 yıllık iktidar döneminde bu ülkenin bir vatandaşı olarak hesap sorma hakkına sahibim fakat tutsak bir ideoloji de bunu yaptığımı kimse iddia edemez. bu neye benzer biliyor musun. eleştiri kaldıramayanlar diktatörliklerdir, faşist iktidarlardır, asıl ideolojik ttsaklık babında eleştirildiğini iddia etmek düpedüz faşistliktir. çünkü zaman bizi bu konuda yanıltmadı çünkü canlı örnekler her yerde. mziah dergilerine açılan davalar mı dersin, yoksa ampul tayyip diye slogan atan çocukların hapis yatmasını mı. 1 mart tezkeresinde sıhhiyede, 2006 lübnan tezkeresinde kızılayda on binler bu sloganı attı. ne oldu. on binlere güç yetmez ama çocuklara yeter.
dış poloitikayı tartışmayacağım bile, ne kıbrız konusunda ne de ab konusunda develetin resmi politikası olmasına rağmen bir adım bile ileri gidilemedi. kıbrıs hala çıkmazda, ab ile görüşmeler ise tıkanma sürecinde, komşularla ilişkiler ise milli güvenliğimizi tehdit eden tavizlerden dolayı daha iyi durumda. eğer kastettiğin başarı ırakla ilgiliyse 1 milyon ıraklının kanı üzerinden kazanılan iyi ilişkileri kalbi olan hiçbir insan kabul edemez. uluslararası savaş suçlusu bir kiş ile iyi ilişkiler ise tecavüz edilen kız çocuklarını hatırlatırım. abd ile güçlü ilişkiler dersen süleymaniye de ki çuvalları hatırlatırım.
sözün özü eleştirilmek ve bunu dinlemek eleştirmek kadar erdemlidir. halkı temsil ettiğini iddia eden kişiler ne olursa olsun bunu kaldırabilmeli. yoksa başbakanın dediği gibi orası yan gelip yatma yeri değil.
not: yazım yanlışı nedeniyle taşınan bir başlıktan buraya yönlendirildi.
tarafsız bir bakışla, ak partinin icraatlarını ve söylemlerini gören, yurdunu ve milletini seven, tam bağımsız bir türkiye düşünen vatanseverlerin eleştirileridir. tutsaklık türk insanın yapısında yoktur, tek ideolojimiz mustafa kemal atatürkün tam bağımsız türkiye ideolojisidir. ak partiye kul olmuş bireylerin düşünceleride onların demokratik haklarıdır.
yüzde 13,6'lık işsizlik oranını, her ay yükselen açlık ve yoksulluk sınırını, eğitimde ve sağlıkta kalitesizliği, hergün onca katili ve tecavüzcüyü hala engelleyebilecek bir ceza hukukunu hazırlayamamış olmalarını bilen insanlarıdır o ideolojik tutsaklar!
dogru oldugunu varsaydigimizda, ideolojik tutsak olmanin (akp'yi surekli eseltirmenin) seks kolesi olmaktan (surekli duduklendigi halde akp'yi kayitsiz sartsiz desteklemekten)daha iyi oldugu sonucuna ulasilabilecek olan onermedir.
- dolar tarihi zirvesinde
- borsa dipte
- issizlik tarihi zirvede (2001 krizinden beter)
- millet kan agliyor
* sakin bana kriz dis kaynakli demeyin. isler iyi giderken niye dis kaynakli degildi? baskasinin seyiyle (pardon kredisiyle) gerdege girereseniz sonu bu olur.
ak parti icraatlarından çok ideolojisiyle ön plana çıktığı için ve bu ideoloji fersah fersah yayaıldığı için eleştirenler de mevcut tutsaklardır. ama en azından eleştiremeyecek kadar teslim olmamışlardır henüz.
işsizlik yüzünden cinnet geçirip ailesini, kendisini öldürenlerin olduğu bir ülkede hala "kriz teğet geçti" lafını küfür gibi duyup, sevgi ifadesi olarak algılayan cahil bir yobazın, durumun, ideoloji denen kavramdan artık çıktığını görememesi sonucu gerçek tutsaklık içinde bir ideolojiyle yapıldığı bir bok atma çalışması.
eleştirmeyenlerin, dogmatik olmasıyla eş değerdir. ayrıca eleştirmeyenler, zengin de olabilirler, emeklilik ve sağlık gibi dertleri de olmayabilir, bu dertlere sahip olanların derdine de aman canım bana ne diyebilirler. seçenekler çoğaltılabilir...
