insanı okuyunca şaşırtan ibare.
önce şaşırdım ben de haliyle.
sonra düşündüm.
bir komünist 1983'te özal'a
şimdilerde akp'ye niye oy verir diye.
sanırım vesile dini icabat değildir.
yani onun da kendine göre icabat sök konusu.
peki birilerine icabat mantığı hak ise
başka başka birilerine neden hak olmasın.
evet ulvi inanış, ona dayanış haksız rekabet yaratabilir.
ama rekabet bu değil mi, biri kazanırken, kaybeder diğeri.
bütün imamları millet vekili yapalım Kuranı- kerimi onlar bizden çok çok iyi bilirler.
peki Şuan ki yozlaşmış avrupa hristiyanlıgından ne farkımız kalır ozaman. Allah(c.c.) bize verdigi aklı dogru kullanalım boş işlerde harcamayalım sonra hesabını vermek zor olur.
hbbia kömür mü dağıttılar sana yavrum? beyaz eşya mı verdiler? oy vermen karşılığında para mı verdiler? merak etme kuzum. uyanırsın yakında, rte'li gelecekler çok yakında götüne gircek zaten yavrum. hiç merak etme kuzuum.
başlığı okuduğumda şaşırdım karşı masada oturan arkadaşa önermeyi söyledim işte o arkadaşın tepkisi*:
..............
-abi "ak parti ye oy vermek dini gerekliliktir" diyorlar ne diyorsun
- o dini de ona inanı da s*kerim
.............
tabi burada islamiyet hristiyanlık yahudilik budizm vb. dinden bahsedilmediği akepelilerin peygamberleştirmeye çalıştıkları düzenbazlar referans alınarak soylenmiş sözler olduğunu söylemek gereklidir.
tayyip efendinin referandum öncesi '' umre'ye gitmeyin oy verin '' demesiyle eş değer durumdur. ak parti'ye oy vermeyen tayyip'i, tayyip'i üzen ise allah'ı üzer.
evet, yazar arkadaşımızın haklı olduğu kanaatindeyim, hatta bununla ilgili ayetler bile varmış. hatta hatta arabistanda ve diğer müslüman ülkelerden yaşayan müslümanlarda da "keşke türkiye vatandaşı olsak da bir dahaki seçimlerde akp'ye oy versek, öte tarafta da yerimizi sağlamlaştırsak" gibi bir düşünce varmış. insanlar akın akın,türkiye vatandaşlığına geçmek için başvuruyorlarmış. izdihamlar yaşanıyormuş, kuyruklarda insanlar kah ezilerek, kah açlıktan, ölme riskiyle karşı karşıyaymış.
şaşılacak şekilde ciddi ciddi inanılan bir türk siyaseti mottosudur. kendimi yetersiz, cahil hissediyorum böyle insanları gördükçe itiraf etmeliyim ki...
bir dönem fatih-çarşamba semtindeki nüfusun genelinde "refah partisi için"(sonra sırasıyla fazilet, saadet olacak parti ismi) böyle bir düşünce hâkimdi. aslında dini inancın temelinde de vardır siyasi bir karakter, kabul etmek gerek. ya da diğer dinleri kapsam dışı bırakacak olursak müslümanlıkta sosyal hayat ve devlet yönetimine yönelik esaslar mevcuttur. ki dikkat edersek, kur'an'daki "büyük günahların tamamı" toplumsal yaşantıyı sekteye uğratacak şeylerdir. misal en babasıdır "kul hakkının günahı" neden peki? bir adam benim hakkımı yerse, yemeye yeltenirse nazik tabirle bundan rahatsızlık duyar, kaba tabirle "sikerim yapacağın işi" der ve kendi adalet mekanizmamı işleme alırım yaşadığım olay karşısında. ve bu durumda da toplumsal hayatı düzenlemenin, dinin işlevleri arasında olduğunu pekala söylemek mümkün.
ancak; gene de bütün şaşkınlığımı kuşanarak bakıyorum bu savın öncüleri ve temsilcilerine. sen kim olarak ve hangi sıfatla dışarıdan baktığın bir insanın inançlarını sorguluyor, yerine göre yargılıyor ve hatta bu konuda hüküm veriyorsun? gizliden gizliye yukarı ile iletişim halinde misin? vahiy mi geliyor? yok öyle hikâye... o zaman çıkıp başka birisi de der ki "bk partiye oy vermek insani gerekliliktir." ve mantıken insan olmayana dini mükelleflik hiç bir hak dinde yoktur.
velhasılı "bitaraf olan, bertaraf olur" savının, geçmişteki savunucuları tarafından ortaya atılmış, yutturulmuş ve ileriye dönük baktığımızda yutturulmaya devam edeceği kati olan hükümdür.
şurada biraz anlatmaya çalışmıştık bu tutum içerisindeki gafil/gureba kesimi:
(bkz: götünden fetva uyduran insan)
