sağlık sektorü, şehir içi-dışı ulaşımda devrim, enflasyonun sıfırın altına indirilmesi, ordu içerisindeki belgelerle ispatlanmış hain planları yok etmesi, cem uzan ibnesini bitirmesi vs.. çoğaltılabiir, ilk aklıma gelenler bunlardı..
sözde mutluluk politikasıdır. açıklayalım; ülkemiz öyle bir hale gelmiş gibi göterilmektedir ki sanki bütün halk mutlu; memur mutlu, işçi mutlu, engelli mutlu, köylü mutlu... siyasetçi zaten mutlu. bi tek benim çevremdekiler mi mutsuz?
(bkz: cumhuriyetin sınırlarını test etmesi) denilebilir. Böylelikle büyük paralar harcayarak yapılacak bir çalışma ile bile elde edilmeyecek bu sosyolojik test iktidar eliyle yapılmaktadır.
bence sağlık politiksı kısmen yararlı sayılabilir. ancak genel anlamda böyle bir politika yoktur. unutmadan okullarda dağıtılan kitaplarda iyi bir hamleydi fakat keşke kitapların içine biseyler koysalardı.
sağlık politikalarıdır. ne kadar bu konudan bahsedilmiş olmasa da değinmeden edemedim. eski kanuna göre genel sağlık sigortasından yararlanabilmek için en az 300 gün prim ödemen gerekiyordu.*. 2008 yılında yapılan 5510 sayılı kanunla hastalık primi sadece 30 güne düşürülmüştür.*
