sağlık politikalarıdır. ne kadar bu konudan bahsedilmiş olmasa da değinmeden edemedim. eski kanuna göre genel sağlık sigortasından yararlanabilmek için en az 300 gün prim ödemen gerekiyordu.*. 2008 yılında yapılan 5510 sayılı kanunla hastalık primi sadece 30 güne düşürülmüştür.*
bence sağlık politiksı kısmen yararlı sayılabilir. ancak genel anlamda böyle bir politika yoktur. unutmadan okullarda dağıtılan kitaplarda iyi bir hamleydi fakat keşke kitapların içine biseyler koysalardı.
(bkz: cumhuriyetin sınırlarını test etmesi) denilebilir. Böylelikle büyük paralar harcayarak yapılacak bir çalışma ile bile elde edilmeyecek bu sosyolojik test iktidar eliyle yapılmaktadır.
sözde mutluluk politikasıdır. açıklayalım; ülkemiz öyle bir hale gelmiş gibi göterilmektedir ki sanki bütün halk mutlu; memur mutlu, işçi mutlu, engelli mutlu, köylü mutlu... siyasetçi zaten mutlu. bi tek benim çevremdekiler mi mutsuz?
sağlık sektorü, şehir içi-dışı ulaşımda devrim, enflasyonun sıfırın altına indirilmesi, ordu içerisindeki belgelerle ispatlanmış hain planları yok etmesi, cem uzan ibnesini bitirmesi vs.. çoğaltılabiir, ilk aklıma gelenler bunlardı..
