ak parti gençlik kollarının çanakkale cephesinde savaşıyor olsaydı olabilecekler.
1- atatürk ün "ben size taarruzu değil ölmeyi emrediyorum" emrine sen ergenekoncusun padişahı düşürmeye çalışıyorsun şeklinde atarlanırlardı.
2- cephe ile ilgili cevap anahtarlarını araklamaya çalışırlardı. *
3- düşman gözükür gözükmez anam çok duygulandım diye ağlamaya başlarlardı. *
4- mektup falan taşımaya kalkarlardı. *
5- ingilizlere yalakalık yapma sırasına girerlerdi.
benim merak ettiğim öcalansız nasıl bir yol haritası ortaya koyacaklardı, çünkü analar ağlamaması lazım ! savaş çözüm değil kalıcı barış gerekiyor, anladın...
ülkeyi satarsak kömür ve makarnanın yanında, sohbetlerde pilav ve ayran dağıtımında bir artış olacak mı düşüncesinde olabilme potansiyeli yüksek, kafasında ampul şapkası ile cephede dolaşacaklardır.
o zamanlar nasıl herkes yurdun her yanından oraya koşup savaştıysa, bugün de akp li chp lisi, mhp lisi orada omuz omuza savaşırdı.
Unutmayın ki çanakkale yi de kurtuluş savaşı nı da bu millet kimse dışarda kalmadan birlikte kazandı. şuan bu topraklarda yaşayan her sınıftan insanın, atalarının, dedelerinin, ninelerinin bu ülkenin temellerinde kanı ve gözyaşı var. Eminim şuan sizi görüp yüzleri kızarıyordur.
Yeter artık insanları farklılıkları yüzünden kutuplaştırıp, ötekileştirdiğiniz.
Kimsenin görüşlerinden dolayı bu ülkede ikinci sınıf insan muamelesi görmeye hakkı yok.
herkesin aynı düşünce ve ideoloji peşinde koşması bir zorunluluk değil.