çalışan kesimin kurduğu günlük pembe hayallerden biri. hatta kendisinin yaşamında bu düşüncesi ilk sıralarda yer almaktadır.
insanlar istediği kadar bunu söylesin, bir şekilde bu düşünceleri hayal olarak kalır, hiç gerçekleşemez.
eve gidildiği vakit ya yemek için sofraya oturulur, ya bilgisayara takılıp kalınır, ya arkadaşlar çağırır, ya spora gidilir, ya televizyon izlenir, ya aileyle sohbete dalınır. o hasret kalınan uyku olayına bir türlü girilemez.
hafta sonu bile bu uyku olayı tehlikededir. "ulan bir hafta sonum var, onda da evde mi tıkılı kalacağım?" ya da arkadaşlar arayıp "lan manyak hafta sonu evde mi oturulur?" diyerek insanın aklını çeler ve hemen kendinizi dışarı atarsınız.
sabahtan başlayıp sürekli aynı şey söylenir, dersten çıkılır, eve gidilir, bilgisayara bakılır, oturup çalışılır, banyo yapılır, hatta tv karşısında keyif bile yapılır, lan bi türlü uyunmaz ama, ne biçim iş bu, eve gelince bi enerji mi geliyo nedir.
