Hergün okuldan döndüğümde hissediyorum maalesef.Okul çıkışı moda sahilde saatlerce pinekledikten sonra sultangaziye dönüyor olmak evlat acısı gibi olduğundan bu sene kadıköyde eve çıkmama sebep olacak hissiyattır.
Çok sık hissettiğimdir. Bana göre benim yerim kutuplarda bir eskimo kadınıyla beraber buz evin içinde ayı postuna sıkı sıkı sarılırken sıcak çikolata içmektir. Ama, kadınla sevişmem çünkü eskimo karısı yatak da aynı bizim türk kızları gibi ölü oluyorlar.
tam da şuan hissettiğim şeydir. Çevremdekilere baktıkça ulan benim burda ne işim var bu insanlarla ne işim var diyip duruyorum. benim gibi insan muhatap olmak zorunda kaldığı mahluklara bak .....
şöyledir o.
eğer atmosfere sevilmediğin dalgalarını yayan insanlar varsa oraya ait hissetmezsin. yoksa iki gönül her anlamda bir olunca samanlık seyran olur, bilirsin.
Genel ruh halim, insanların istek ve emellerimi anlamaması, yaşadığım çevrede bana benzer şeyleri yaşamış veya bana benzer insanların bulunmaması sebeplerden birkaçı.
