Bir çift kanattınız hüzünün rüzgarlarında
dağılıp gitti melekleriniz beyazın öte dağlarında
ağlasın ardınızdan tüm dehşetiyle muamma
harbi delikanlı, sağlam gariban
ruhuna el-fatiha.
arkasından 1 tane bile kötü söz duymadığım kişi.
Allah rahmet eylesin;
ailene ve dostlarına sabırlar,
hiçbirisi seni unutmıycak,hepsi seni çok sewiyor...
topragın bol olsun komşum..
gelişmeler kısmında hayat veda ettiğini gördüğüm anda gözlerimi dolduran yazardır.
daha 19unda... hayat doluydu, senin benim kadar gelecek kaygısı vardı onun da. kim bilir belki bugün eski bir arkadaşıyla buluşacaktı ya da bir yerlere yetişecekti mesela bir fatura yatıracaktı bankaya. ne kadar sıcak diyecekti alnını silip elinin tersiyle, bir bardak su içmenin hazzıyla devam edecekti yürümeye. hayal kuracaktı okul bitince neler olacağına dair, hoşlandığı kıza açılma yolları kurgulayacaktı kafasında...
ecel onu almasaydı... eğer böyle yarım kalmasaydı pırıl pırıl bir hayat...
ne denir nası denir bilmem ki? vakti var daha hallederiz demiştin peki bu vakitsiz gidiş neden? beni en çok güldüren insanlardan biri sen bu sefer nasıl ağlattın bir bilsen. daha yapacağımız çok şey vardı yaşayacağımız çok günlerimiz vardı. çaresizliği hiç bu kadar yakından tanımamıştım elim kolum bağlı ne desem ne yapsam boş. huzur içinde uyu kubimm her zaman içimde olduğunu ve olacağını bil. bu bir ara zaten tekrar buluşacağız biliyorum. o zamanda başka mekanda görüşmek dileğiyle seni seviyorum..
