eşek kadar adam olmama rağmen bu yaz seçeneksiz kalmamla birlikte yapmamım kuvvetle muhtemel olduğu eylem.bak şimdi kesin peder bakkala makkala da yollar.yol yakınken dönsem mi ki.
insanın kafasına göre istediği gibi takılamayacağı aşikardır.
karı,kız,içki,alem malem olayları da yaş olur zaten.
yani yapmadan önce düşünmek lazımdır.
öte yandan,
onlar dünyadaki en değerli varlıklarınızdır.10 günlüğüne beraber şöyle güzel bir tatil beldesinde vakit geçirmek ilerde güzel anılara zemin hazırlar.
yaşınız nispeten daha küçükken işkence anlamına gelen ama büyüdükçe o kalabalık aile sofraları , babanın sizi habire bakkala sağa sola yollaması , yakılan mangallar, kuzenle yapılan haylazlıkları gözleriniz dolarak hatırladığınız eylem.
sıkıcı, hele ki tek çocuksanız double sıkıcı olan durumdur...
bu duruma düşen insan öncelikle kendini tek başına sahile atıp ortam yapma çabalarına girme gibi bir tepki verebilir ancak bu çabalar genellikle sonuçsuz kalır. zaten bir süre sonra annenin "oğlum başına güneş geçecek fazla gezinme ! bak şapkasını da almamış !" nidası bütün sosyalleşme hevesini kaçırır. otel odasına gelinir uyunur ve tatilin kalan kısmı bu şekilde geçirilir...kafa dinlenir... **
özellikle tek çocuklar için çok sıkıcı olan bir durumdur. aile dışındaki insanlarla yapılan sosyal aktivitelerden uzak, huzur(!) dolu tatildir. denize girilir, güneşlenilir, kitap okunur.. arkasından arkadaşlarla uzun bir süre birşeyler yapılmalıdır, tatilin sosyal hayat üzerindeki etkisi azaltılmalıdır.
zevkini alamazsınız, erkekler istedikleri gibi kızları süzemezler,çünkü baba yanıbaşınızdadır.denize gireyim dediğinizde anne bağırır'fazla derine gitme oğlum' diye. velhasıl aileyle tatile gitmek, evde canınızın sıkılmasından daha da beter bir durumdur.kızlar için durum daha da fenadır.anne 'şunu üstüne ört,her yerin meydanda'demeye çoktan başlamıştır.
istisnasız her seferinde yaşanmış ve yaşanacak olan durum:
plajda anne,baba,kardeş,annane,dede ve khaos oturmaktadır.ortam hafif sıkıcıdır khaos kendince bişeyler yaparak oyalanmaya çalışır.o sırada ailecek(!)oturulan yerin taam önünden kızlı erkekli bir grup geçer.o sırada gayet duyulabilecek bir ses tonuyla annane bağırır:
-khaooos evladım,bak arkadaş varmış burda kös kös oturacağına gidip tanışsana yavrum!
anne,baba,dede korosu:
-evet çocuğum git yanlarına kaynaşın arkadaş olun.
khaos:
üfff yaaaa nese tamam
annane:
-bak çekinio bide!yavrum ne var yaşıtlarından mı çekiniosun,gel ben tanıştıriim o zmn sizi!!!
khaos un cevabı henüz gelmemiştir ki..
anane:
-yavrum!az baksanıza çocuum torunum size katılmak istiyor aranıza alıverin evladım!
kalabalık grup:
-hönk!(kısa çapta bi şoktan sonra)hıı tabi teyzecim gelsin!
khaos ortadan kaybolmuştur!
başlangıçta bir huzur ortamı ile başlayan ama daha sonra bir kabusa dönüşebilecek durum. bu durumu başımdan geçen bir örnek olayla anlatsam daha da açıklayıcı olacak. hele ki bayansanız durum daha da zorlaşıyor.
bu yaz tatilimizi alanyada geçirmek üzere 4 kişilik ailemiz yola çıktık. tatilin son gecesine kadar normal ve de güzel geçti denebilir. bunun sebebi peder ile validenin tatilin son gününe kadar otelden dışarı çıkmamasıydı. nitekim ben kız kardeşimle geceleri pederle valideyi otelde bırakıp alanyanın içine o güzel barlar sokağına gidiyorduk. derken akşam haberlerinde bizim tatilimizi zehir edecek haber çıkıverdi. "alanya barlar sokağında türk erkekler turistleri taciz ediyor". haber görüntüyle de desteklenince babam bende bu akşam geliyorum dedi ve ailecek alanyanın içinde huzur turuna çıktık. yürüyüş yapmış olduğumuz o yarım saat boyunca babam kız kardeşimle ikimizin 2 metre arkasında yürüdü sürekli ve yarım saat dayanabildi bu tura. sonra bizi durdurup o sert ses tonuyla yürüyün otele dönüyoruz diye bir emir yağdırdı. 28 yaşına girecek bir iş kadını olan ben hiç konduramasamda kendime bu durumu, babam ısrar ediyordu. yürüyün çabuuuuuuuukkkkk dedi bir kez daha. ben baba hayır james dean'de bi bira içecektik daha falan desem de yok adam inat ediyor. "bu herifler niye size bakıyo sürekli ya" dedi son olarak ve yürüyün hadi ile o son cümlesini bitirdi. ben her ne kadar ben özgürüm sen bana karışamazsın desemde yok fayda etmiyo. paşa paşa otele döndük. benimde son cümlem, bu sene senle son tatile çıkışımdı oldu.
yurdum kroları yüzünden bi daha aileyle tatil yapamayacağım herhalde.
bitsin artık bu çile dedirtir.
başta eğlenceli gelir. aileyle beraber bir şeyler yapacak, eğleneceksiniz... bunlar güzel şeyler elbette. ama ardından başlar tartışmalar... geldiğinize, geleceğinize pişman olursunuz. hadi birlikte havuza inelim, dersiniz, kimse takmaz sizi. kimi bir köşede uyur, kimi televizyon izler... akşam olur, beraber çıkalım gezelim dersiniz; durum yine aynıdır. "ulan bu ne biçim tatil?! bunları evde de yapardınız, niye geldik ki sanki?" diyerek isyan etmenize yol açar.
asla bir arkadaşla tatil yapmak değildir. onun zevki, eğlencesi, gırgırı şamatası yoktur bunda. en azından bizimkinde yok. arkadaşlarıma sordum onlarda da yok. can sıkıntısından test çözüyoruz. bize kattığı tek artı bu.
Sıkıcı bir durumdur ki bikaç senede bir maruz kaldığım olaydır. Arkadaşlarla olduğu gibi içki eğlence olmaz ama öyle hareketli olmadığından dinlenmek kafa dinlemek için fırsattır. Gidilen yerde ortamda kurulmaz genelde umut edilsede. Hele benim gibi deniz havuz sevdanız pek yoksa ilk 3 4.günden sonra bitse de gitsek moduna girilir. Ama bi yandan da aileyle birarada vakit geçirme fırsatıdır ama öyle bi ortamda mı?diye sordurur insana. Şimdi arkadaşlar olsaydı kızlara takılır içer sıçardık gibi hayaller kurdurur.
Berkecanlar ve yanında gezdirdikleri çıtır mervelere baktıkça deli gibi kıskanacağınız, moralinizi yerle bi eden ve yanınızdaki biçimsiz annenizle çokmuş babanızdan utandıran aktivite.
