Aile evinde de,ailem boşandıktan sonra da hep salonda kanepede uyudum.Halen kanepede uyuyorum.
Kendime ait özel bir alan ve en önemlisi kendime ait bir oda ve rahat bir yatak istiyorum.
ailenizle kafanız uyuşmuyor ise cehennemdir. 18’ime kadar odamdan çıkmayarak yaşadım ailemle hiç anlaşamazdım. aynı dili konuşmadığınız insanlarla geçinmek çok zor aile olsa bile. sonrasında ise ailemin evde olduğu günler sabah evden çıkardım 23-24 gibi eve gelirdim. üniversite birinci sınıfta şehirden ayrıldım eve çıktım. daha fazla yalnızlık ağır geldi. hala ayıramıyorum yalnız yaşamak mi aile ile yaşamak mi daha iyi diye. yalnızken ailemi özlüyorum, ailemleyken yalnız olmayı ilginç bir durum. şu an ailemleyim ve yalnızlığı arzuluyorum.
17 yaşımı doldurana kadar yaşadığım hayattır, 17'de üni kazandım ve çıktım o evden bir daha da dönmedim...çok ciddi bir maddi sıkıntı içine girmediğim sürece de dönmeye niyetim yok.
ekonomi normale dönene kadar mecbur yapacağımdır. salak gibi ayrı eve çıkıp neden kendimi sıkıntıya sokayım. birey olmak bu değil arkadaşlar gerektiğinde akılınızı kullanacaksınız. her dayatmaya sazan gibi atlarsanız siz birey değil koyun olursunuz.
