yıllar boyunca aile ve çevre unsurlarında baskı yiyen kişinin belki ağlayarak belki de istemeyerek yazdığı o son mektup, sevgini, hislerini, pişmanlıklarını, sevinçlerini, hüzünlerini, vs... ailen ve tanıdıklarınla yaşadığın tüm duygu ve düşüncelerinin eseridir.
o ailen ve tanıdıkların seni buna mecbur bırakmışlarsa eğer, o son mektup kininin, nefretinin yazıya dökülmüş hali olmuştur. kim bilir belki yazmadıkların vardır: "yazıpta pişman olmayayım" diye"... asıl yazmazsan pişman olacaksın..
ve sona gelirken! son mektup seni geri dönülmesi imkansız olan bir yola düşürmüştür. sen, bu riski alacaksan eğer, elimizden "yolun açık olsun" demekten başka birşey gelmez; yok bu riski alamazsan içindekileri kimselerin duyamacağı bir yere dök... sonra ailen ve tanıdıklarınla geri kalan ömrünü yersin, bitirirsin...
