halk arasında sıklıkla yaşanan bir durumdur. artık çoğu zaman bunun şiveyle alakası da kopmuştur. bu bir nevi alışkanlık gibidir. tıpkı anneanneye "anane" demek gibi bir şeydir. bir de bunun iyi akşamlar versiyonu vardır. ona da "yakşamlar" denir çoğu zaman. ve evet, hiçbirimiz masum değiliz bu anlamda.
türkçe yapısı itibarı ile kelimeleri fonetik açıdan nasıl daha kolay ifade edilebilecekse, o yöne kayma eğilimi olan bir dildir. bu bakımdan incelendiğinde, ''aile'' gibi iki ünlünün yanyana geldiği bir kelimeyi söylemek yerine ''ayle'' diye söylemesi kolay ve ağızdan bir çırpıda çıkan kaynaştırma harfli versiyonu tercih edilir. benim vatandaşım kolayı neyse onu sever! böyle de söyler...
