Genelde Ailemin sözlerini dinlerim fakat bir yere kadar. Sevgimin peşinden giderim.. hoş öyle de biri yok, günün birinde olur mu bilmem.
Artık sevmekten de hatta inanmaktan da yoruldum..
Neyse olaki olursa bir gün, Sevgimi ben bırakmam, daha doğrusu sevdiğim beni bırakana dek bırakmam..
O da aynı düşünürse ömürlük olur, deyse yok olur tıpkı geçmişteki zalimler gibi..
Yok öyle bir dünya! Nasıl ki evleneceğim kişi aileme karşı saygılı olacaksa, aynı şekilde ailemde sevdiğim kadına saygılı olacak.
Ben birini sevdiysem eğer ailem o insanı kabullenecek ve saygı gösterecek!
Aşka saygı duymayan babam olsa tanımam öyle de bir insanım..
