tek çocuk olmak bazen tek yeğen hatta bazen tek torun olmaktır... avantajları gayet fazladır. ama dezavantajları çok daha fazladır. sürekli bölünürsünüz. arkadaşlarınıza ayıracağınız zamandan çalıp onlara verirsiniz. bazen çok mutlu olsanız da bu durumdan çoğu zaman tahammülü zorlar. zaten kardeşiniz olmadığı için paylaşamadığınız bir çok şeyi bazen kuzaniniz de olmadığı zaman hiç paylaşamazsınız. yalnız kalırsınız. canınız sıkılır.
çocukluk ve ilk gençlik yıllarının bitimi ile, kardeş kavramını başka bir şeyle dolduramayacağınızı anlamak. kuzenler, dostlar, arkadaşlar arasında hissedilen yalnızlık. çok yakın olunan arkadaşları, kuzenleri kardeş yerine koyma ve aslında onların arkadaş ve kuzen olduğunu anlama sonucu yaşanan hayal kırıklığı. yalnızlığı kabulleniş. *
uzun uğraşlar sonucu, çeyrek yüzyıl sonra ortaya çıkmış bir "tek çocuk"sanız;
anne ve baba değil nine ve dedeniz vardır.
her fırsatta gıdı sıkma, yanak mıncıklama, şapur şupur öpmelere hazırlık olacaksınız.
bir yere giderken izin alabiliteniz iki kat daha zordur.
günde sekiz defa arayabilirler.
kredi kartlarını güvenli ellerinize emanet ederler. *
yaşlı ebeveynlere sahip olduğunuz için "bunlar ölürse ne bok yerim" diye sık sık düşünürsünüz.
kardeşiniz olmadığı için sık sık ne kadar şanslı olduğunuzu söyler herkes.
çocukken yalnız olduğunuz için kendinizi resim çizmeye, okumaya verirsiniz.
ilkokulun en sulugözlü ve geçimsiz çocuğusunuzdur.
sık sık "acaba annem mi babam mı kusurluydu" diye düşünür amma velakin soramazsınız.
