türkiye'de her ilişkinin kaderi olan sondur. aileler hiç bir zaman çocuklarının buldukları insanı beğenmezler. kimisi dik durur ve yuva kurmayı başarır kimi ise bütün bu engellemeler karşısında pes edip ilişkiyi sonlandırır.
Aslına bakarsan aileler biz bi hata yaptık bazı zamanlarda siz bu hatalara düşmeyin birbirinizi daha iyi tanıyın kararı zaten verirsiniz demek ama bunu diyecek cesaretleri yok.
ailenin sevgiliyi beğenmemesi tartışılacak sıkıntılı bir konu ama tam tersini düşününce, yani ailenin sevgiliyi beğenmesi de bir erkeğin başına gelebilecek en iyi şeylerden birisidir. hep hayallerimin başında gelir. özellikle her anne yufka yüreklidir aslında. ciddi düşündüğünüz, çok sevdiğiniz, ben bu kızla yuva kurarım dediğiniz sevdiceğinizi, annenizin ve ailenizin benimsemesi çok güzel bir şeydir. özellikle aileci erkekler için. sadece erkek evladı olan aileler için, ailesine gelecek gelin kıymetli olmalıdır aslında. yani kıymet vermelidir. hep martılar böcekler iyi şeyler düşünmekten polyannacı ilan edilmek istemem. ama bunu hemcinslerim anlamıştır. çok kıymetli hanım hanımcık bir eş'e sahip olmak istemek çok güzel bir duygu. güzellikler olsun biraz da ya. aldatmalar, aile içi şiddetler, bunalımlar, kaoslar, ayrılıklar, çıkmazlıklar. bıkmadık mı sahi. bence bıktık. bunun için bu kadar uzattım. inşallah allah herkesin gönlüne göre verir.
Çok yorucu bir şeydir. Hele ki beğenmeme sebebi sevgilinin mesleği ise daha da kötüdür. Sevgili üzülür, siz arada kalırsınız. Ailem mi, beni büyüten insanlar mı, sevdiğim mi, çekeceğim acı mı dersiniz. iki ucu boklu değnektir. Dayan, sabret bir yere kadar bir yerden sonra ilişkinin tükenmeye başladığını da hissedersiniz. Sonuç hiç istenmese de ayrılık olacaktır.
