-ilk çocuk olmak, hayatınız boyunca sorumluluk sahibi olmanızı gerektiriyor. Anne-baba kavga eder,sorumluluk sizdedir,aracı olursunuz diğer kardeşler bu konuda sizin kadar söz sahibi değildirler. Kardeş bi bok yer, sorumlusu sizsinizdir çünkü yediği boku sizden öğrenmiştir o kardeş, siz bu boku yememiş olsaymışsınız kardeşiniz de yemeyecekmiş.
-Annenin,babanın ya da kardeşlerin canı bişeye sıkkındır, çözüm yolunu sizin bulmanızı isterler; bunun için ilk çocuk olmak kişinin tüm aile fertlerinden daha çok kendini yetiştirmesini gerektirir.
-Şayet ailenizin maddi durumu yerinde değilse, en kısa zamanda bir işe kavuşmanız ( '' babaya yetişmek'' ''oğlum çok zorlanıyorum bir an önce yetiş bana'' ) gerekmektedir. Kesinlikle lay lay lom yapma hakkınız yoktur.
-ilk göz ağrısı derler size, ve belki de bundan dolayı herkesin nazı niyazı en çok size geçer. Size edilen laflar ailenin en küçük çocuğuna edilmez bile.
-Hangi dönemde yaşıyor olursanız olun, kardeşler içinde en çok fakirlik yaşıyan sizsinizdir. En küçük kardeşiniz sizin gözünüzde bazen tam bir zengin piçi gibi görünebilir.
-Evin reisi kocayınca yeni reis sizsinizdir. Ailenin geleceğini etkileyen kararları ancak siz alabilirsiniz, sizden 3 yaş küçük bile olsa kardeşinizin sizden onay almadan böyle kararlar alması mümkün değildir.
*dipnot :
1: Ailenin ilk çocuğunun akli melekelerinin yerinde ve reşit olduğu kabul edilmiştir.
2: pi sayısı 3 alınmıştır.
3: Konuyla ilgili ara ara edit gelecektir.
eğer yoksul bir ailenin ilk çocuğu isen, erken büyürsün. hata yapmamaya çalışırsın, kendinden çok sana umutla sarılanları düşünür ona göre yaşarsın. zamanla bi çerçeveye sıkışıp kalırsın, kabuğunu kırmak adına yanlış şeyler yaparsın. kardeşlerine kötü örnek olmamak için çabalarsın, bi de bunun vicdan azabı biner omuzlarına. kısaca, mecbur kalıp katlanmaya çalıştığın hayat kontrolden çıkar. bazen toparlanır kalkarsın ayağa, bazen de çakılıp kalırsın olduğun yere.
kimine mutluluk getirir, kimininse sadece taşımak zorunda olduğu yüktür ..
