Ben üçüncü çocuğum . 4 kardeşiz. Arada kalmak iyi bir şey değil. Büyüğü ilk gözağrısı diye seviyorlar, en küçük de hep cocuk kalıyor. Olan arada kalana oluyor.
Sorunlu olmak için mi doğan aile fertleriymiş?
itiraz edecektim fakat evde kök söktürdüğüm zamanlar aklıma geldi evet. Hala annem onları çok da sevmediğime inanıyor bazen. Seviyorum merkez ama biraz dik başımın suçlusuyum.
Neyse abimin küçükken yaptıklarına saysınlar. Yalnız küçükken abimin yüzünü tırmalamazdım iz kalmasın diye. Dövüşürken bunu düşünecek kadar merhametli bir çocuğa sorunlu dediniz, kırmayın benim ponçik kalbimi.
avantajlı durumdur. değil dersek nankörlük yapmış oluruz. yani her ailede böyle midir tabii orası da ayrı ama. ilk göz ağrısı diye bir şey olsa da ebeveynler de, küçük daha çok el üstünde tutulur.
Evin küçüğü olmaktan memnunum. Abim benden daha akıllıca kararlar alıp daha zeki görünmeseydi iyiydi ama olsun. Evde bir tane de salak olması lazım ama değil mi?
