üniversiteye başladığımdan beri babamın tek öğüdü var;
+benim bi kimyager ve mühendis arkadaşım vardı, biri yaptığı bileşimlerle intihar etti, biri yaptığı işin mukavemetini ölçemedi, bunu içine dert etti kanser oldu adam. çok kafana takma dersi okulda bırak. (bkz: baba büyüksün).
"bizim zamanımızda böyle imkanlar yoktu, kıymetini bil."
o kadar ki, sanki böyle doğarken filan duymaya başlamışım bunu. bi tiksinti bi mide bulantısı hissediyorum duyunca.
şu diplomayı al sonra istediğini yaparsın ama bu kağıt parçası gerekiyor işte.
herşeyi yap ama pişman olucağın şeyler yapma.
bir de annemin çok sevdiğim öğüdü vardır;
evlendiğin gün evine kadın tut.nasıl başlarsa öyle gider.*
