Ekonomik bağımsızlığınızı elde ettiğinizi gösterir. kapitalist dünyanın bir ürünüdür. Kapitalizm, insanların bireyselleşmesini ister kişisel beğeni ve ihtiyaçlarına cevap verebilmek için. Halbuki küba gibi sosyalist ve imkanların kısıtlı olduğu ülkelerde evlendikten sonra bile aileyle yaşamak oldukça normaldir.
Marifet gibi gösterilmesi saçmadır. Zaten kapitalist dünyanın bir ürünüdür. insanların bireyselleşmesini isterler daha çok ürün satabilmek için. Oysa slovenya gibi ülkelerde evliyken bile aileyle yaşamak çok normaldir.
Bilet almayı sürekli ertelemeyi gerektirir.
Her ayrılış ve her dönüşte garip düşüncelere sokar insanı.
Uzun süre beraber kalınmış ve ayrılınıyorsa ne kadar alıştım derseniz deyin kapıda gözleriniz dolar sadece annenizi babanızı öper gidersiniz, konuşursanız ağlayacaksınızdır.
Böyle böyle şeyler. Ama yine de yalnız yaşamak güzeldir, alışıyorsunuz zaten en sonunda.
son üç senem sözlük. Sonrasında bi daha istesem de geri gelebileceğimi sanmıyorum. Iş güç meseleleri.
Bazen işte bu yaptığım şeyi üç sene sonra yapamam diyorum. Mesela bu ramazandan sonra sadece iki tane kalacak beraber geçecek. Sonrasında tek başıma olacak olmak bazen üzücü bazen güzel geliyor. Bazen de korkuyorum ama sonra herkes nasıl yapıyorsa ben de yaparım diyorum. Öyle işte.
Ait hissedememekle sonuçlanır. 4 senedir ailemden ayrı yaşayan bir insan olarak kendi evimi sahiplenemiyorum. Sanki kendi evimde misafir ailemin evi bana aitmiş gibi. Yaşamak zorunda kalmasam asla tercih edeceğim bir şey değildir. Aile gibisi var mı ya?
19 yaşındayım yılda minimum 1 ay (kimi zaman 9 ay) "evden" ayrı yaşıyorum yaklaşık 5 senedir. aileden ayrıyı sorarsanız aynı evde yaşasak bile ayrı yaşıyoruz..
Bazen çok büyük gerekliliktir. Hele de çalisan biriyseniz mutlaka gerekli olandir. Yasiniz kac olursa olsun hesap verme zorunluluğundan kurtulamazsiniz beraberken.
Bol bol özlemdir..uzun telefon konuşmalarıdır...kaç yaşına gelsen de, annenin bitmek bilmeyen öğütleri ve talimatlarıdır...her ne yaşarsan yaşa, aileyle konuşurken, ses ve duygu kontrolünü öğrenmektir...hep" iyiyim" demektir..Annenin yemeklerini özlemektir..,Aileyi merak etmektir, kaygılanmaktır...
Yaşamınının en önemli, en sevgili, en merhametli canların , cananların olduğunu anlamaktır...
döndüğünüzde hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını görünce geri dönülen hayat tarzı.
bir miktar ayrılık girince araya, başka şeyler yaşanınca, başka kişilerle zaman geçirilince herkes kendinde olan değişimi anlamasa da bir araya gelindiğinde karşısındakinin değişimine vakıf olununca belli oluyor ki zamanla birlikte kişiler de değişmiş.
o yüzden uni bitiminde gençler, askerlik bitiminde erkekler, boşanma sonrası aileye dönen çocuklar evde terör estirirler veya ebeveynleri estirir. çünkü başka bir hayata proglamlanmış kalpler eskiye dönmeyi sindiremez.
Belirli bir dönem yaşayarak tecrübe ettiğim durumdur. Eğer temizlik,düzen,tertip,hazır yemek ve yorulmamak istemiyorsanız sakın ailenizin yanından ayrılmayın. Ama özgürlük,ayaklar üstünde durma,sabırlı olma,insanlarla uğraşabilme gibi konular ilgi alakanızı çekiyorsa hemen başka bir yere taşının.
Üniversitede olur dediğim ama olmayan isteğim hayalim. Ne kadar mutluydum gitcem diye. Ama olmadi. Aslında iyi oldu dedim sonradan disardan gelip annesini babasini izleyenleri görünce. Ben tam bi ana baba kuzusuyum kesin okulu birakirdim. Amaaaan büyümek için zaman çok sözlük. Anam babam ailem daha mühim benim için.
