dede, anneanne, babaanne ve bütün birinci, ikinci derece akrabaların görüştüğü ailelerde 50 den aşağı olmayan yaştır.
okursun, malın, mülkün olur, hani bi yerde kendini ispat etmiş sayılırsın ama farketmez. o yaşı doldurman hatta epey geçmiş olman lazımdır.
<50: ya şurada şöyle şöyle yapalım iyi olur
tüm sülale: hahahahaa haaaa. çocuk işte. bi sus sen deden ne derse o olur.
Tabi bu yaş ailenin gözünde değişir. Kendi kararlarını almaya başlayınca, bir iş sahibi olunca, evlenip çoluk çocuğu karışıp, düzenli bir hayata başlangıç yaptığında adam yerine konmaya başlanır.
tam bir yaş söylemek zor ama kalabalık aile yemeklerinde küçükler için hazırlanmış minyatür masaya değil de büyüklerin masasına davet edildiğin yaştır.
insanın fikirleri ve konu görüşü mantık ve hesap uygunluğunda olduktan sonra her yaşta adam yerine konulabilir. bir daha böyle bir cümle kuramayabilirim.
ister 50 yaşında ol o grubun içindeki en küçük birey sen isen hala adam yerine koyulmazsın. yaşım evlenilecek çağa gelmiş hala ekmek almaya yollanan ben, misafire çayı dağıtan ben, konuştuğumda siklenmeyen yine ben amk.
