dünyada en çok acı veren şeydir. 1999 ağustos gecesi, kuzenimin nişanının yapıldığı evde ben, annem, babam,kardeşlerim, anneannem ve dedem, 2 teyze,1 dayı,1 amca, 1 hala ve bir sürü kuzenler vardı. sadece aile, daha doğrusu sülale arasında yapılan bu nişan gece geç saatlere kadar sürdü. nişan bittiğinde herkes yavaş yavaş kapıdan çıkarken garip bir ses geldi. sonrasını hatırlamıyorum. hastanede uyandığımda yanımda arkadaşım vardı. evden sadece ben ve küçük kuzenim kurtulmuştu. keşke kurtulmasaydık...
edit: inanmayın oğlum şaka şaka.
tüm ailenizi, çocuklarınızın dedelerini, halalarını, dayılarını (tabi hala geleceğe dair planlar varsa) kaybetmek demektir. koca dünyada piç gibi ortada kalmak demektir.
