babanın müdür, annenin müdür yardımcısı, çocukların yönetim kurulu yardımcısı, hala oğullarının halkla ilişkiler müdürü, dayı kızlarının sekreter olarak görev aldığı şirket.
affa binaen , kurduktan sonra e$$ek gibi çalışmak zorunda olduğunuz , hayatında hiç çalışmamış bir yeniyetmenin benim diplomam var euheueehehe havalarında gelip işi sizde öğrendikten sonra ba$ka firmalara kaçtığı , çoğu kimsenin cesaret edip te kurmaya çalışmadığı ama b.k atmakta asla geri kalmadığı ve kalmayacağı şirket türüdür.
genelde ikinci kuşağa aktarılmasında sorunlar yaşayan şirket modelidir. patron figürü çok karizmatik olduğu için çalışanlar patronun yerine gelen halefini hiçbir zaman dikkate alamayacak ilk kurucu ölene kadar faal olarak işletmenin başında yer almasa da her zaman patron olarak kalacak önemli kararların arkasındaki adam olacaktır bu sebepten öldüğü zaman gerek işletme gerekse aile ciddi bir krizin içine girecektir...
aile şirketi kurma planları çocuk üniversiteye hazırlanırken başlar.çocuk üniversite baba mesleğini seçer.çocuk mezun olana kadar para biriktirilir.çocuk mezun olunca herkes aile bireyleri toplanır ve şirket açılır.
genellikle limited şirket olarak kurulan şirketlerdir. evlat oğul/kız ne kadar başarılı olursa olsun yaranma derecesi sıfırdır. hep yaptıklarınızda bir kusur bulunur. kasa kasa çalışmak canından bezdirir insanı, bazen işinde, gücünde...deyip kaçasınız gelir.
şirket şirkettir, böyle bir kavram yoktur, amaç birden fazla şirket kurup değişik işleri birbirlerine (zararına) yaptırmış gösterip (örneğin : maden çıkarma-taşıma-işleme-satma) devlete kazık atmaktır...
çanlarına ot tıkanılası sahipleri vardır...
aile şirketleri ülkemizde çok vardır. aile şirketlerine sadece holdingler girmez aynı zamanda orta derecedeki işletmelerde girebilir. şirketin hissedarları tamamen aynı ailedendir.
yok abi öyle bir şirket, ne bana ne eşime dostuma nede bir akrabama denk gelmiştir, maddi durumumuzda uçuk derecede iyi olmadığından çalış ya kulum misali takılıyoruz. o yüzden hep içten içe hırslı bir şekilde "bilader ne bu aile şirketleri herkesin ekmeğini yiyorlar aa" diye kızı kendimi tatmin ediyorum.
türkiye'de yaygın olan işletmelerdir, bu tip işletmelerin başındakilerin en büyük hobisi gsm şirketi reklamlarına çıkıp çıkıp artistlik yapmaktır örneğin: vodafone, turkcell reklamları, zannedersin babasının, dedesinin hazırına konan bunlar değil, üzerine birde "bu iş baba mesleğimiz" lafını söylemezler mi? profesyonellikten aslında ne kadar uzak olduklarını döküverirler ortalığa.
