Yirmi gün önce bir sebepten yaşadığım olay. Hiçbir suçum yokken sadece ailenin baskıcı kurallarını çiğnemem üzerine küçük bir dışlanma yaşadım. Dışlanma demeyelim de çok fazla üstüme gelindi.
önemli bir şey değildir, insan sosyal bir canlı olsada hep yalnızdır. sağlam bireyler hayatlarını idame ettirler,
duygusal çöküntü ve ruhsal bunalım getirsede acı sizi daha güçlü kılacak ya aile kurmaktan korkacak yada çok sağlam bir aile kurmanın kapısını açacaktır.!
her ne olursa olsun aile kavramı bütünlük olduğundan dolayı sadece dışlananın değil dışlayan ailenin de sorunlu olduğu durum. zaten dışlamak sorunu çözmek değil sorunu görmezden gelmektir. görmezden gelirken de çoğu zaman doğru şeyler de çöpe atılıyor ne yazık ki.
zaman zaman aileden dışlandım hatta evden bile kovulduğum zamanlar oldu sabaha kadar dışarıda it gibi titrediğim ama hiç bir zaman tamamen dışlanmadım babam sonunda kıyamaz en fazla 1 gün sonra eve tekrar alırdı.
Bazı çocuklarına küçüklükten beri imtiyaz tanıyan aileler azınlıkta da olsa varlar.
Haklı haksız türlü sebeplerden olabilen bir durum.
Hasta bakıcı bir kadın vardı, "ben çocukken ateşli hastalık geçirdim ve zamanında müdahale edilmediğinden yumurtalıklarım yanmış. Çocuğumun olamayacağını söylemişler. Bundan ötürü ailem bile beni dışladı." Demişti.
Cehaletin gözü kör olsun, kahrolsun bağzı şeyler !
Açıkçası birçok yönden dışlanıp her şeyin en en en dışında bırakılmak istiyorum. Fazlalık olan kenarda unutulmuş sarı mutfak bezi gibi. Bence çok huzurlu bir bez.
çok acı olsa da ne yazık ki günümüzde böyle aile şemalarına sıkça rastlanmaktadır.
2 çocuklu bir aile çocuklardan biri ile çok fazla ilgilenirken diğerini ilgisiz bırakabiliyor ve bunun sonucunda ise ilgisiz kalan çocukta ruhsal problemler meydana gelebiliyor.
18 inden sonra sevgiye,şefkate,ilgiye ihtiyacı olmadığını sanmak değil aile olmak. bilmezler ki onlar bunu esirgedikçe kurtlar sofrasına itildiklerini itten kopuktan sevgi arayan mutsuz gençler olduk. ama lafa gelince kimse mangal da kül bırakmaz. çok gördüm evde huzur yok ama evlattan beklenti arşı âlâ da. gerçi çoğu aile kendini bile sevmezken çocuğunu sevmesini bekleyemezsin. ya acaip birşey kendi iraden dışında dünayaya geliyonsun al yaşa hahah. komik bi oyun bence kimsenin gülmediği.
