üzerinde çok durulmaması gereken durumdur. aile hiçbir zaman ''ah çocuum bu harika valla nerden buldun bu nu akıllı şey seni'' demez. bu durumda sevgiliye ve sevgiye gerçekten inanılıyorsa sevgilinin tercih edilmesi gereken durumdur. aile ne de olsa bir zaman sonra kabulleniyor ve sizi terk edip gidemezler. ama aynı aşkı ve sevgiyi tekrar bulabilmek zor, çook zor.
onecelikle arada kalmaya sebep olan hangisi tespitini iyi yapmak gerekir.
yine de her halukarda aile derim, henuz aile olmayi goze alamamis ve hala adı "sevgili" olarak kalan birinin yapacaklarina karsi sizi her zaman destekleyenlere haksızlık yapmak doğru degil.
çoğunlukla sevgiliyi tercih sebebidir. aileyi tercih edenleri de vardır. hangisi akıllıcadır? kişiden kişiye değişse de ben derim ki sevgilin seni ailenden fazla sevemez.
iki ateş arasında kalmaktır. aile sevgiliyi kabul etmez, sürekli laf sokar, trip yapar; sevgili istenmediğini bilir ona trip yapar. arada olan; iki tarafı da idare etmeye çalışan sevgiliye/çocuğa olur. genelde seçme olayı; bir taraf büyük hamle yapıp kendini seçtirinceye kadar ya da "ne halin varsa gör" diyene kadar uzatılır.
hangisiyle daha çok şey paylaştığınıza bakarak çözümlenebilecek durum. yine de bir taraf ile ilişkilerinizi koparmanıza gerek yok, öyleyse eğer; ya aile aile değil, ya da sevgili sevgili değil.
eğer orta yol bulunamamışsa yani yol çıkmazsa, kesinlikle tercih edilmesi gereken kişi ailedir tabiki. ailenin ötesi yoktur. aile kaybedilmişse üryan kalmışsındır demektir. ne aşk ne sevgi ne bağlılık vs. ailenin üzerinde değildir. stop.
bir üst modeli aile ile eş arasında kalmaktır. kişinin hayatında yaşayabileceği en boktan durumlardan bir tanesidir. genelde aile kazanır bu çekişmeyi ama gelecekte hep sorgulanarak kalacaktır. acabalar kafayı kurcalar. acaba onla olsaydım daha mutlu olur muydum? acaba beni onun sevdiği kadar sevebilir mi kimse?...vs
kapalı olan bir telefon arandığında ingilizce olarak yapılan uyarıyı duymak gibidir. "lütfen daha sonra tekrar deneyin." düsturu felsefeniz olur. malum ikisinden de geçemezsiniz. başlarda aileye naz geçse de işler ciddiyet kazandıkça ilişki her iki ucu keskin bir bıçağa dönüşür. nitekim ömürden ömür götüren bir çelişkidir.
eğer hepsi de kötü kusurları olmayan normal insanlarsa, arada kalma durumunun olmaması gerektiği durum. sonuçta aile, evladının sevdiği insanlar mutlu olmasını istemeli. sevgili de sevdiği insanın ailesine saygı göstermeli, sevmeye çabalamalı. yoksa devamlı iki ateş arasında kalarak, hayat tüketilmez.
mutaassıp aileye getirilecek piercingli, dövmeli, rockçı, olmadı metalci, saçı ya da sakalı fosforlu pembe boyalı sevgiliden sonra oluşacak durum.
(bkz: ya biri ya öbürü)
ailenin sevgiliyle aynı şehirde olması halinde anneden veya babadan bolca tribal enfeksiyon kaptığınız,anlayışlı olmaları için dil döktüğünüz durumdur;ailenin sevgiliyi tanıması+sevmesi ise harika bi durumdur dadından yinmez*,dolayısıyla ne kadar gıcıklık çıkarsalar da bildiğinizi okumaya devam edersiniz.
anlatması bile zor olan hadise. başka bir şehirde yaşadığı için aile sevgiliyi tanımıyordur. kızlarından veya oğullarından duydukları kadarıyla sevgili hakkında bir yargıya varmaya çalışırlar. anne- babanın ortak fikri "tanımadığız insana, yaban ellere kızımızı nasıl veririz olur". tanıştırmayı önerirsiniz fakat buna da bir türlü yanaşmazlar. tanışsalar bile ön yargılı davrandıkları için bir türlü beğenmezler. herşeyine mutlaka takacak bir kulp bulurlar. sevgiliyle herşeye rağmen buluştuğumuzu öğrendiklerinde surat yapıp bir süre konuşmazlar, evin kuralları daha da katılaşır ama bu katı kurallar nedense yalnızca bizim için geçerli olur. inatları yüzünden bu böyle sürüp gider.
eğer şehir dışında okuyorsan ve sevgilinde ailenin yaşadığı şehirde yaşıyorsa yaşanması çok muhtemel durumdur.tatil olur gidersin eve.ama evi otel gibi kullandığın için anne küser.baba da arada laf sokar.misal;
zaten bi valizi bırakırken görüyoruz birde alırken.
