belli bir yere ,düşünceye , insan gurubuna samimiyetle ait olmak insana belli bir huzur sağlar ve insanlar bu tür aidiyetleriyle ilgili üstlendikleri görevleri yerine getirdiklerinde ise kendilerini rahatlamış ve huzurlu hisseder ve aidiyetini güçlendirir fakat içinde bulunduğumuz bu çıkarlar dünyasında aidiyet duyulacak herşey yozlaştığından dolayı insanlar aidiyet duydukları her şeyden, gördükleri haksızlıklar sonucu ya büyük bir kopuş ve nefret yaşamakta yada sırf emek ve inancıyla yükselttiği aidiyetini korumak için yanlışlıkları haksızlıkları yok sayıp kendini kandırarak aidiyetini sürdürmektedir , bazı insanlar ise tüm bu aidiyetlerinin sonucu aldıkları dersle ya tek Allah a aidiyet duyup bir tür sufiliği seçmekte yada hiçbir şeye aidiyet duymadan eğer içinde bulunduğu yalnızlığın farkındaysa umutsuz ve küskün bir yaşam sürmeye yada kendini avutacak haza yönelik uğraşlarla zamanını bitiriyor ve tüm bunların sonucun da ise insanlar ne varoluşunu gerçekleştirebiliyor ne de bir türlü iç huzura erişebiliyor ki bunun tek sorumlusu temeli insanı sömürmek olan ve bunun için insanı parçalara ayırıp , çıkarları ve hazları için savaştıran bu kör sistemdir.
bu sistem kördür zira üstünleri de aynı huzursuzluğa sahiptir ve varoluşundan uzaklaşmıştır üstünlük ve biriktirme hastalıklarıyla hem insanlara hem kendilerine anlamsız bir hayat sağlamaktadırlar
arkadaşlarla batak oynarken bile yaşanabilecek huzurdur, aidiyet hissedecek kurum veya dernek sayısı giderek azaldığı için beklentiyi küçük tutmakta fayda vardır.
--spoiler--
bu yolculuk insanı, sonunda ölümü bile üç gün sonra duyulan bir insanın ya da gökyüzündeki tek bir yıldızın yanlızlığı kadar büyük bir yanlızlığa iter.
bu yanlızlık acı vericidir. kişi kendini yutacak ipsiz bir kuyu açılmış gibi hisseder.
bu ölüm gibi gelir.
ancak bu bir taraftan ölümdür, diğer taraftan da bu bir diriliştir.
--spoiler--
