"aman ya rabbi bu nebiçim yazar bu nebiçim eser" tarzında unique bir kardeşimizdir. kitabın hem bitmemesini hem sonunu merak ettiğimden bitmesini aynı ölçüde istemişimdir. en son kır saçlı genç delikanlıya şöyle bağırdığımı hatırlıyorum " len bok mu vardı da irdeliyon üstüne vazife olmayan işleri" evet böyle haykırdıydım.
