konuk sanatçı olarak katıldığı kelimenin gücü adlı yarışma programı'nda kendisine, kaniş kelimesini anlatmak için terrier diyen yarışmacıya kangal diye karşılık vermesi, bir hayli ilginçti.
1966 tarihinde Ordu ili Karaağaç Köyü doğan Ahmet Yenilmez, ilkokulu köyde, orta ve lise tahsilini Ordu'da tamamladı. Yüksek tahsilini Dokuz Eylül Üniversitesi iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi işletme Bölümü'nde yaptı.
Halen Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi Bölümü Yüksek Lisans öğrenciliği devam etmektedir. 1978 yılında Ordu Belediyesi Karadeniz Tiyatrosu Deneme Sahnesinde Tiyatroya başlayan Yenilmez 1983 yılında Karadeniz Bölgesi tiyatro festivalinde Cevat Fehmi Başkut'un "ölen hangisi" adlı oyunuyla en iyi erkek oyuncu ödülünü aldı.
Üniversite çalışmalarına devam eden Yenilmez 1985 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi Tiyatro kolunu kurdu, 1987 yılında Hasret Sahnesi bünyesine girerek burada profesyonel oldu ve bu ekip bünyesinde "Yusuf Yüzlüler" isimli oyunu yönetip oynadı,1992 yılında Kültür Bakanlığı bünyesinde "Bir Ben Vardır Bende Benden içeri"; isimli tek kişilik oyunu yönetip oynadı, 1996'da "Medeniyetinizden istifa Ediyorum" isimli oyunu yönetip oynadı. Yenilmez 1996 yılında istanbul Büyükşehir Belediyesi Gösteri Sanatları Merkezinde Genel Sanat Yönetmen Yardımcılığı görevine yürüttü.
1997 yılında istanbul Büyükşehir Belediyesi Muammer Karaca Tiyatrosu Müdürlüğü görevine bulundu. 1998 yılında Sarıyer Belediye Tiyatrosu!nu kurdu. 1999-2000'de kendi yazıp oynadığı "Milenyum Eşiğinde Türkiye" isimli tek kişilik oyununu sahnelemektedir. 1998 yılında Deli Yürek adlı dizi film'de "Sabri" tiplemesiyle adından sıkça söz ettirmeye başladı.
3 Kasım 2002 tarihinde yapılacak olan milletvekili seçimlerinde BBP'den izmir ikinci bölge, birinci sıradan milletvekili adaylığını koydu. Son olarak "Ekmek Teknesi" adlı dizide "Celal" tiplemesiyle sevenlerinin kalbindeki yerini sağlamlaştırdı. *
tgrthaber kanalıydı yamulmuyorsam, orda tesadüfen denk gelip dinlemiştim bakalım ne diyor diye.
gezi eylemleri döneminde konuşuyordu. fena halde akp yanlısı konuşmasıyla dikkatimi çekti. hemen her cümlesinin başında ''akp yalakalığı yapmadığını'' söyleyip peşinden akp nin politikalarını övdü de övdü.
iyi bir tartışma tekniği var ve ağzı laf yapıyor bu kesin.
şimdi sevgili ahmet yenilmez'e tek bir soru sormak istiyorum :
sen ki vatan-millet-sakarya temalı oyunlarınla yıllarca ön planda yer aldın. milliyetçi yönünle akp yi o gün fazlasıyla övdün. akp nin pkk ile birlikte oluşturduğu kürt politikası hakkında ne düşünüyorsun? şayet kalkıp akp nin bu politikasını da öveceksen sana ''bir daha vatan-millet-sakarya oyunlarını sergileme tiyatro sahnelerinde, yapmacık olursun'' derim.
samimiyetini günden güne yitiren tiyatrocu. aha bu da tanım olsun sana ahmet yenilmez.
sanat içerisinde de ergenekon olduğunu savunmuş. evet var. samanyolu dizilerine bakabilir mesela, kurtlar vadisinin hükümet yanlısı bölümlerine bakabilir. oynadığı saçma sapan dizilerden olacak ki zihniyeti iyice yörüngeden çıkmış. eskinin ülkücüsü, şimdinin liboşu.
ülkücülüğün sanat camiasında bir itibarsızlaştırılma nedeni olduğunu, ülkücü olduğu için birçok bedel ödemek zorunda kaldığını söyledi. Ülkücü hareketin ana problemlerinden birinin yeterince temsil edilememesi olduğunu belirten Yenilmez, "Ülkücülüğün olmazsa olmazlarından biri edeptir. Edepsiz ülkücü olmaz. Hiçbir ülkücü ırki anlamda bir milliyetçiliği kabul etmez" diye konuştu.
ülkücü mülkücü değildir kendisi. bildiğin kanal 7, hükümet, ve yeni akit gazetenin maaşlı goygoycusudur. ülkcülerin bu islami kesime kayma hastalıklarından bıktığım yüzbinlerce kaypaktan sadece bir tanesidir.
kendisi ülkü hareketin anlaşılmadığını ve ülkücülerin hep pos bıyıklı adam döven kişiler zannedildiğini belirtmiştir.
ülkücülerin çoğunluğu hep adam döven kişilerdir bu doğru bunda yanlış bir şey yok. biz küçükken oturduğumuz mahallede hep bir ülkücü tehditi altındaydık. (yıl 1999 - 2002). aile olarak siyasetle ilgilenmezdik. ailem de mahallede göze batan bir aile değildi. babam akşam fabrikadan yorgun dönerdi çoğu babamı tanımazdı. annem ise fazla dışarıda gezmezdi. ama biz abimle sokakta çok oynardık. herhangi bir harekette "abime söylerim ocağı toplar sizi döveriz." , "sizi dövdürürüz" sözlerini bolca duyardık. o zaman çocuk olduğumuz için çok fena tırsardık. biz neyseki ülkücülerden dayak yemedik. ama çevremizde çok kişi ülkücüler tarafından dövüldü, itildi, kakıldı, azarlandı, baskı gördü.
ben bir türkçüyüm. anladım ki bu ülkücü geçinenler için sadece ocak, mhp ya da bbp var. geri kalanlar dövülmeli, baskı altına alınmalı, gerekirse sallamayla dalınmalı (bu da yapılmıştır). bunların milliyetçilikle pek de alakası yoktur. ülkesini seven, milletine, ülkesine karşı hiçbir şekilde ihanet etmeyecek insanları dövmeyi milliyetçilikle bağdaştırırsak hataya düşeriz. ben bir milliyetçiyim. ama o vatandaşını dövenler asla milliyetçi olamaz.
