Fuarın lozan kapısının girişinde resmi olan ve "izmir fuarlar ve kongreler kenti olacaktır" sözü yazan izmir'in rahmetli belediye başkanı.
Bir kere şu var ki priştina hangi partiden aday olsa seçilirdi zira az buz bir oran değil, yaklaşık iki milyon seçmenin olduğu bir şehirde oyların yarısından fazlasını alarak seçilmiştir. Hatta seçim zamanı bütün partilerin tanıtım afişlerinde parti liderlerinin resmi varken CHP afişlerinde priştinanın gülümseyen yüzü vardı, yani adaya güven hat safhadaydı.
Yaptığı en büyük iyilik büyük kanal projesiyle körfezi temizlemekti ama bu son zamanlarda maalesef yine eski günlerini aratmıyor güzelim izmir Körfezi. Bir diğer büyük icraatı ise metroyu izmir'e armağan etmesi ve 2005 Üniversite Yaz Oyunları'nın izmir'de düzenlenmesini sağlamaktır. Ama bu oyunları göremeden vefat etmiştir kendisi.
Taraflı tarafsız herkesin desteğini alabilen az sayıdaki yöneticiden birisi olan Ahmet Priştina'ya bu başlık vesilesiyle allahtan rahmet dilemeyi borç bilirim. Teşekkürler güzel insan.
tarihte görevi başında vefat eden ilk büyükşehir belediye başkanı.
aynı zamanda birçok izmirli için geleceğin chp genel başkan adayıydı. biliyorum çok klasik olacak ama bizi yöneten bu kadar çok boş insan varken arada nitelikli, dürüst insanlar çıkınca neden bu kadar erken kaybediyoruz diye isyan etmemek elde değil.
karne aldığım gündü. zaten karnede 3 dersten kaldığım yazılıydı...
saat 2de yemek yerken ntv izleniyordu. ne gerek varsa, zaten dokunsan ağlayacaktım.
spiker göründü ekran. son dakika dedi. flaş haber dedi. aha dedim zaten bitmiş hayatım daha ne olabilirki?
bitmemişim. kalabilirmişim, sakıncası yokmuş.
'izmir büyükşehir belediye başkanı, ahmet priştina vefat etti dedi.'
insan başkanına yakıştıramazki bunu.
kaşık, el, yüz, göz her şey sabit kaldı. zaten kalmıştım, bu olmamalıydı. böyle bi haber olmamalıydı.
zaten birileri izmirlinin üzerine oyun oynarken neden sorusunu sordurmuştu bizlere.
sonra izmir sokakları bomboştu, mustafa kemal sahil bulvarından araba geçmedi, hatırlarım o sessizliği. terkedilmiş bir şehir düşünün işte.
sonra...sonrası yok işte. cenazesi o sahilden geçirildi. 80bin kişi vardı konakta, başka biri bu kadar sevilmezdi.
zaten sınavlara çalışıyordum, geçmek lazımdı sınıfı.
katılamadım cenazesine. katılsaydım belki geçemezdim, ama olmadı yapamadım.
izmir sokaktaydı, 3 milyon insanın büyük çoğunluğu. hem daha 52 yaşındaydı, ne gerek vardı bu yaşta vedaya?
biz onu daha çok sevecektik. belki önce biz sonra türkiye onu daha çok sevecekti. olmadı. ama şanslıyızki, hakkında yapılan tüm yalan yanlış bilgilere rağmen tanıdık onu. hem daha biz oy verecektik kendisine gelecek sene. olmadı...
sonra haziran bitti ben geçtim, ama bir şeyler hep yarım kaldı o orospu evladı 14 haziran gününde.
