ahmet kaya dinleyen insan derken ötekileştirilen insandır.
hanginizin duygularını en güzel, en anlaşılabilir şekilde anlattı bir sanatçı ? hayata isyan ederken (bkz: nereden bileceksiniz) dedik. yeri geldi annemizi özledik (bkz: şafak türküsü) dinledik, yetmedi (bkz: beni bul anne) dedik. gidenin arkasından sessiz kalıp (bkz: kum gibi) ile dizginledik kendimizi. babamızı kaybettik (bkz: benim babam) ile andık yaktık bir sigara daha. büyüdük eskileri anar olduk (bkz: hani benim gençliğim) dedik sorguladık geçen yılları. çok sevdik olmadı (bkz: olmasaydı sonumuz böyle) açıp mutluluklar diledik.
derindir çünkü ahmet kayanın şarkıları boş değildir. eğer dinlerken sözlerden yola çıkıp zihninizde olayı canlandırısanız onları yazanların arkasında derin acı olduğunu görürsünüz. sözleri kalitelidir. kendi mi yazdı bilmiyorum ama sözleri kim yazmışsa gerçekten hissederek, yaşayarak yazmış.
özellikle şarabımızı döktü değince çok hüzünlendim. insanın şarabı dökülür mü lan!
