ahmet kaya şarkılarında geçen en güzel sözler

entry220 galeri0
    1.
  1. yar uykuda ben yine penceremde,
    doğacak güneşi göresim gelir.
    3 ...
  2. 2.
  3. 3.
  4. ağladıkça geceyi unutup göreceksin...
    3 ...
  5. 4.
  6. ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi.
    0 ...
  7. 5.
  8. bana bir şeyler söyle çocuk gözlerim dolsun
    içinden git diyorsun duyuyorum gülüm gideceğim son olsun.
    1 ...
  9. 6.
  10. intiharlar kuşandım,
    bu aşkı sen kirlettin.
    4 ...
  11. 7.
  12. sevdim inanamayacagın kadar seni esmer kız.
    4 ...
  13. 8.
  14. yılan bana çiyan bana,
    hastir çeker yılan bana.
    not: sanki serdar piçine söylenmiş gibi. gerçi şiir nazım hikmet'in ama neyse...
    2 ...
  15. 9.
  16. Siz benim nasıl yandığımı,
    Nereden bileceksiniz.
    4 ...
  17. 10.
  18. Beni yaşamımla sorgula iki gözüm
    Beni yüreğimle , beni özümle
    Bilimle anla beni , felsefeyle anla beni, tarihle anla beni, ve öyle yargıla
    4 ...
  19. 11.
  20. ayrılık başımı döndürüyor, kavuşmayı özlettin.
    3 ...
  21. 12.
  22. sonbahar damlardı damlarımıza,biz seninle sararırdık.
    5 ...
  23. 13.
  24. Benden selam söyleyin,
    O nazlı sevgiliye
    Hapismiş de ne olmuş
    Demiş birisine
    Benden selam söyleyin
    O nazlı gözlerime
    Unutamadım unutamadım.
    5 ...
  25. 14.
  26. Martılar ağlardı çöplüklerde
    Biz seninle gülüşürdük
    Şehirlere bombalar yağardı her gece
    Biz durmadan sevişirdik.
    7 ...
  27. 15.
  28. ''Beni vur
    Beni onlara verme''
    7 ...
  29. 16.
  30. --spoiler--
    Yıldızları toplayıp matarama koyarken
    Alnıma değen kurşun kaderimle buluştu
    Götürdü kurşun beni uzak ülkelere
    Geceye niyet etti şafaklarla buluştu şafaklarla buluştu

    Yıldızları al götür nazlı yârime getir
    Ona gidemem ana onu kabrime getir
    Ah ana ben ölürmüyüm acep yok olur muyum
    Nazlı yârin dilinde ad olur kalır mıyım

    Mataram yıldız dolu yar için sakla anne
    Her gün benim yerime papatya kokla anne
    Kavuşuruz ötede düşlerde bekle anne
    Ben nazlım'dan ayrıldım dağlar dağa kavuştu dağlar dağa kavuştu

    Nazlı yar beklemesin kınayı saklamasın
    Sürsün pamuk eline kabrime gelsin anne
    Ah ana ben ölür müyüm acep yok olur muyum
    Nazlı yârin dilinde ad olur kalır mıyım

    şiir:

    ana beni sakın sakın öldü bilme
    Canımda can gitti deme
    Koparsa yine bir fırtına ve kem göze gelirse yurdum
    Bu toprak taşırmı beni kudururum
    Anafartada gelincik Sarıkamış'ta kardelendim
    Sakarya'da boy verdi diktiğim fidan
    Ana şimdi sana ağlama derim ya
    Bilirim sen gine ağlayacaksın
    Göz pınarların ne zaman kurudu ki
    Şimdide kurusun
    OLSUN BE ANA VATAN SAĞOLSUN!

    --spoiler--

    şaka lan şaka ahmet kaya kim bu eseri yazıp bestelemek kim? her şeyi geçtim, böyle bir eseri meydana getirmek için yetenek değil "adam" yüreği gerekir.. o da adı geçen zat'ta yoktu...
    2 ...
  31. 17.
  32. bozar mı sandın acılar belaya atlar giderim kurşun gibi mavzer gibi dağ gibi patlar giderim.
    3 ...
  33. 18.
  34. 1
    beni burada arama anne
    kapıda adımı sorma
    saçlarına yıldız düşmüş
    koparma anne
    ağlama

    kaç zamandır yüzüm tıraşlı
    gözlerim şafak bekledim
    uzarken ellerim
    kulağım kirişte
    ölümü özledim anne
    *

    2
    bugün görüş günü
    günlerden salı
    islak
    sarı bir yağmur
    ülkemin neresine bakarsa ay
    orada yitik bir anne ağlıyor
    sen aralıyorsun yağmuru
    acıdan sırılsıklam alnına siper edip elini
    sonra bir umut koşuyorsun
    yüreğin avcunda
    ısırırken
    çırpıntı gözlerini
    (ah verebilseydim keşke
    yüreği avcunda koşan
    herbir anneye
    tepeden tırnağa oğula
    ve kıza kesmiş
    bir ülkeyi armağan
    koşma anne
    birdenbire batacak olan
    düş denizinde yarattığın umut sandalıdır
    oysa benim için gece
    `ışık hızıyla koşan
    kısa ve soğuk bir zamandır`
    bu yüzden boğuk seslerle geldiler bir şafak
    uykusuz
    yorgun
    ve *

    3
    sanırım baytardı
    yüreğimin depreminde rihter ölçeği çatlarken
    ölebilir raporu veren beyaz önlüklü doktor
    boşver hipokrat amca
    üzülme ne olur
    sen de anne
    sen de üzülme
    hücremin dört bir köşesinde el ayak izlerimi
    ciğerlerimde yırtılan bir çığlıkla hazır beklediğim
    ve korkunç bir sabırla birbirine eklediğim
    korkak kahraman gecelerimi
    *
    diretmişliğimle genç
    şaşkınlığımla çocuk devrederken sıradakine
    ~usulca açılıverdi
    yanağımda tomurcuk~

    pir sultan'ı düşün anne
    şeyh bedrettin'i
    börklüce'yi
    torlak kemal'i düşün anne
    hala kanaması nedendir faşizmin göğsünde
    utangaçlığı bile vuramadan yanaklarına yasının
    onsekizinde ölümüne pervasız yürüyen
    ince bilekli çıplak ayaklı tanya'nın
    deniz'i düşün anne
    her mayıs şafağında uzun
    uzun döverken darağaçlarını
    ve o şafaktan doğma
    onbir yaşını çiğneyip yürüyen çocukları
    insanları düşün anne
    düşün ki yüreğin sallansın
    düşün ki o an
    güneşli güzel günlere inanan
    mutlu bir yusufçuk havalansın

    4
    sıcak omuzlar değerken omzuma
    buz üstünde yürüdüm yıllar boyu
    bayraklar ve türkülerle
    kopunca memelerinden o mükemmel yaşama

    kurşunlar sıktılar alnıma
    açık alanlarda ağır
    kartalların konup kalktığı
    yalçın kayalardan biriydim
    ölüp dirildim yeniden
    güneşli güneşsiz akşamlarda

    mutlu yarınlar adına
    özgürlük adına ekmek adına
    üstüne vardım kuyruğu kanlı itlerin.
    dirilip dönmesin diye hiroşimalar
    tahtadan atların boynuna çıplak
    ölümlerle yatmasın diye çocuklar
    aç gözlerle bakmasın diye çocuklar
    kardeşlik adına
    havadaki kuş, denizdeki balık adına
    yürüdüm yıllar boyu.

    dönüp bakmadım arkama
    ıraktı gözlerim çok ırak
    izim kalır mı bilmem yürüdüğüm yolda
    kalsa da silinir gider
    yalnızca bir ağıt gibi çakılır
    ardımca gelenlere gözlerimi yaktığım yer

    5
    tören adımlarıyla ölmek
    ne garip şey anne
    kanlı karanlık bir oyunda baş oyuncuyum
    bütün gözler üstümde

    sürüyor gecenin karnında şafağa bakan oyun
    masa üstünde üşüyen bir sigara
    yanında küçücük bir cam bardak
    içinde rengi bu gecenin
    cılız titrek bir kibrit
    kağıt kalem
    sandalye
    geride flu
    yağlı
    büküm büküm bir ip
    ve çingene kuralına uygun
    değişmez dekoru mudur
    idam mahkumunun

    6
    kırılacak cammışım gibi davranıyorlar
    yüzlerinde zoraki çatılmış bir hüzün
    oysa birazdan boynumu kıracaklar
    pul pul dökülecek yaz siyasi eylül'ün

    ben ölümü asıl az ötede titreyen
    çingenenin kara killi ellerinde gördüm
    anladım ki küllenen sigaradır
    soğuyan bir bardak çaydır benim ömrüm

    yani benim güzel annem
    alacaşafağında ülkemin
    yıldız uçurmak varken
    oturup yıldızlar içinde
    kendi buruk kanımı içtim

    7
    ne garip duygu şu ölmek
    öptüğüm kızlar geliyor aklıma
    bir açıklaması vardır elbet
    giderken darağacına

    8
    geride
    masa üstünde boynu bükük kaldı kağıt kalem
    bağışla beni güzel annem
    oğul tadında bir mektup yazamadım diye kızma bana
    elleri değsin istemedim
    gözleri değsin istemedim
    ağlayıp koklayacaktın
    belki bir ömür taşıyacaktın koynunda

    usul adımlarla yürüdüm ömrümü
    karşımda kurum kurumlaşan darağacı
    (tarlakuşu korkmaz ki korkuluktan
    ökse de olsa dört bir yanı)
    birdenbire acıdı boynum
    gelecekler var birbiri ardınca genç
    yakışıklı

    ne olur işçi kadınım
    az yumuşak dik
    şu kefenin yakasını

    9
    yaşamak ağrısı asıldı boynuma
    oysa türkü tadında yaşamak isterdim
    çiçekleri kokmak, ırmakları akmak
    yaz boyu çobanaldatanlara aldanmak
    su başlarında aylak sektirmek kavalımı
    sonra bir çocuğun afacan bacaklarında
    anavarca kayalıklarına tırmanmak isterdim
    o güzel günleri görenler arasında
    bir soluk ben de yaşamak isterdim
    bir de luvr müzesinde seyretmek gizliden
    öperken siya-u jakond'u tebessümünden
    işte o an saçlarından yakalamak dolunayı
    bir de yirmibeş kilometreden görebilmek
    nazım'ın gözleriyle pırıl pırıl moskova'yı

    ölmek ne garip şey anne
    bayram kartlarının tutsaklığından aşırıp bayramı
    sedef kakmalı bir kutu içinde
    vermek isterdim çocukların ellerine
    sonra
    sonra benim güzel annem
    damdan düşer gibi
    vurulmak isterdim bir kıza

    10
    künyemi okudular
    suçumuz malum

    gecenin kıyısında durmuşum
    kefenin cebi yok
    koynuma yıldız doldurmuşum
    koşun çocuklar çocuklar koşun
    sabah üstüme
    üstüme geliyor
    yanlış mı duydum yoksa
    erkenci bir horoz mu ötüyor
    keskin bir acı bilenmiş
    gitgide yaklaşıyor sonum

    iri sözlerim yoktu söyleyecek
    usulca baktım yüzlerine
    bin yıllık iskeletleri çatırdayarak
    göçtü ayaklarının dibine

    korkutamadılar beni anne
    avlunun ortasında çatık bir kaş gibi duran
    darağacı
    bir zaman rüzgarda
    saçını tarayan telli kavak değil mi
    boynumdaki kemendi bir öğle sonu bükerken
    o kız
    sarı sıcak sevdasını düşünmedi mi
    söyle anne
    o çingene
    bir çiçek bahçesi kadar sıcak sokağımızdan
    bağıra çağıra geçen bohçacı kadını
    sevmedi mi çılgınca

    11
    kurulmuş tuzaklar yok artık yolumda
    işkenceler zindanlar hücreler
    savunmak yok mutlu tok bir yaşamı
    açlık grevlerinde beynimi bir sıçan gibi kemiren
    mideme karşı
    kısacası
    bir çiçeği düşünürken ürpermek yok
    gülmek umut etmek özlemek
    ya da mektup beklemek
    *

    ölmek ne garip şey anne
    artık duvarları kanatırcasına tırnağımla
    şaşkın umutlu şiirler yazamayacağım
    mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamayacağım
    baba olamayacağım örneğin
    toprak olmak ne garip şey anne
    ceplerimde el yerine balyoz taşırken
    korkunç bir merakla beklerken kurtuluş haberlerini
    ve yüreğimin ırmakları taştı
    taşacakken
    ölmek ne garip şey anne

    uçurumlar ki sende büyür
    dağdır ki sende göçer
    ben yaprak derim çiçek derim
    çam diplerinde açmış kanatlarını kozalak derim
    gül yanaklı çocuğa benzer
    yine de
    oğlunu yitirmek kimbilir
    ne garip şey anne

    12
    beni burada arama anne
    kapıda adımı sorma
    saçlarına yıldız düşmüş
    koparma anne
    ağlama
    kırıldıysa düş evinin kapısı
    bütün kırık kapıların çağrılışıyım
    kızların yanaklarında çukurlaşan
    biten başlayan aşkların ortasındayım
    her kavgada ölen benim
    bayrak tutan çarpışan
    her kadın toprağı tırnaklayarak doğurur beni
    özlem benim kavga benim aşk benim
    bekle beni anne
    bir sabah çıkagelirim

    bir sabah anne bir sabah
    acını süpürmek için açtığında kapını
    umarım kurtuluş haberleriyle dönmüş olur
    çam ve kekik kokuları içinde acı yüzlü çocuklar
    o zaman nasıl indirilmişlerse şen şakrak
    öylece kalkar uykudan şalterler
    dişleyip tükürmeden sigaralarını
    türkü tadında giyinirken işçiler

    bir sabah anne bir sabah
    acını süpürmek için açtığında kapını
    adı başka sesi başka nice yaşıtım
    koynunda çiçekler
    çiçekler içinde bir ülke getirirler
    başlarını koymak için yorgun dizine
    sen hazır tut dizini anne
    o mükemmel güne...
    5 ...
  35. 19.
  36. titrek bir mum alevinin
    havaya bıraktığı bulanık bir is
    ve göz gözü görmez
    bir sis değildik biz.
    2 ...
  37. 20.
  38. gençliğimi kimse bilmez benim,
    sakallarımda çocuk kokusu, ağzımdan ay ışığı fışkırır,
    ceketimi yağmurlara astığımdan beri tehlikeli şiir okur, dünyaya sataşırım...
    3 ...
  39. 21.
  40. bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan kan tarlası gelincik şafağında.
    5 ...
  41. 22.
  42. Ey sürüden arkaya kalmış yiğit
    Arkadaşın gitti haydi sen de git
    Bak ne diyor ceddi şehidin işit
    Haydi git evladım uğurlar ola.
    1 ...
  43. 23.
  44. Acımasız olma şimdi bu kadar
    Dün gibi dün gibi çekip gitme
    Bırak da dolanayım ayaklarına
    Kum gibi kum gibi ezip geçme.
    4 ...
  45. 24.
  46. 25.
  47. ... benim sonum dünden belli. ... içimde bir çocuk tedirgin.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük