düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum. bu gerçek içimi paramparça ediyor benim. nasıl olur da ahmet abi gibi vatanını seven, vatanı için yapmayacağı şey olmayan, türk müziğinin en büyük üstadlarından biri olan bir insan kara toprak altında yatarken, ona çatal, bıçak, kaşık, tabak atan kişi şu anda marmaris'te, bodrum'da, antalya'da o disko senin bu disko benim gezip şarkı söyleyebiliyor.
sayın başbakanımız recep tayyip erdoğan "ahmet kaya'sız olmaz" dediğinde hıçkırıklarla ağlamaktaydım. bir yandan da ahmet abi'nin "beni vur, beni onlara verme" parçası usul usul çalıyordu. nasıl olur da mübarek başbakan sayın erdoğan bu gerçeği göremiyor hiç anlamıyorum kardeşlerim. ahmet abi kara toprak altında iken, çatal atanlar şu anda eğlencenin dibine vurmuş bir şekilde kendinden geçmekteler.
kum gibi, beni vur, yakarım geceleri, kendine iyi bak, başım belada, bir veda havası, ayrılık türküsü, birazdan kudurur deniz, eylül'e isyan, yorgun demokrat gibi şahaserleri müthiş bir şekilde yorumlayan ahmet abi kara toprak altında iken, bizim çatal bıçak kralı tatillerde fink atar. hiç aklım almıyor sözlük, hem de hiç...
"Eğer ben kendimi düşünseydim, çok başka türlü davranırdım. Herşeyi bırakıp buraya gelip sürünmenin ne anlamı var? Şu anda Bodrum'da, bir yatın tepesinde elimde viski bardağı, ense vermiş, eğleniyor olabilirdim. Sadece biraz bedbaht, biraz çaresiz, biraz gurursuz ve onursuz olmam yeterliydi. Ama ben öyle biri değilim ve hayatım boyunca da olmayacağım"
