Hep bunu düşünmüşümdür. Konserine gidip şarkılarına yana yakıla eşlik etmek istediğim insandır ve bunun artık mümkün olmadığının farkında olmanın büyük üzüntüsünü yaşıyorum.
bir ahnet kaya bir zeki müren. ne çok isterdim ikisi de yaşasaydı, ikisinin de konserlerine gidebilseydim. olmadı, olamadı ama en azından hatıralarına sahip çıkılmalıydı bence. zeki müren'in ölüm yıldönümüne tev bile artık çelenk göndermiyor. (zeki müren mal varlığının yarısını tev'e geri kalan yarısını da mehmetçik vakfı'na bırakmıştı.)
ahmet kaya resitaller'i dinleyerek azaltılmaya çalışılan üzüntüdür..
destekledikleri partiden, sevdiği kişilerden, ülkenin başında olan insanlardan bu ülkeye daha çok katkısı olmuş, onlardan daha çok bu ülkeyi sevmiş ve bölünmemesini defalarca dile getirmiş bir insanın bölücü damgası yemesi ne kadar acıdır..
ve daha acı olanı insanlar bunu göremeyecek kadar kör olmasıdır.. onlar önlerine sunulan yemleri yiyip önüne atıldığı kemikleri başkalarına kullanırlar ancak..
imza attığı yüzlerce müthiş şarkıları canlı canlı ağız tadıyla dinleyememenin verdigi o içi kasıp kavuran bir hezeyandır vücutta.
belki bi çok insanın gözünde bir terörist yandaşı olabilir ancak icra ettiği sanatı ne kadar ustalıkla yaptığı ve sunması göz önüne alındığında aslında zamanında ne kadar büyük bir şarkıcı, müzisyen, söz ustası bir degerimizi kaybettiğimizi anlayacağız.
