osmanlı devleti nde dahiliye nazırlığı yapmış olan ahmet izzet paşa nın, ikinci abdülhamid hakkında fikrini değiştirmesi ile duymaya başladığı pişmanlıktır.
" şöhret bulduğu derece zalim ve kahredici olmadığına, saltanatı zamanında başımdan geçenlere bakıp düşündükçe ben vicdanen hükmetmekteyim. kendisi, jurnal olunan adamdan umduğu şer ve zararı uzaklaştırmak için işten el çektirme ve sürme muameleleri irade ederse de, tecrübe ve müşahedelerime nazaran kimsenin hayatına, rızkına, istikbaline kastı yoktu. saltanat zamanında işitilen isnadlar, meşrutiyet te hiçbir zorlukla karşılaşmadan yapılan araştırma ve soruşturmalar ile doğrulanmadı. "
