ilkokul 1i baya kalabalık bir sınıfta okudum. Güya istanbuldu ama doğunun kardan yolu kapanmış bir köyündeki okuldan farkı yoktu. Neyse ahmet diye bir çocuk vardı. Üç kişi otururduk. Diğer arkadaşla ben biraz çalışkandık. Ama ahmet mal desem mala hakaret olur öyle bir çocuktu. Annesi bize sürekli derdi yazılılarda Ahmete yardım edin çocuklar diye. Niye ortamıza alır söylerdik yazılıda. 1.sınıfta lan daha.
Neyse o ahmet şimdi müteahhit olmuş. O gerizekalı ahmet porsche sahibi. Ben ise çalışkan insan olarak metrobüste yolculuk ediyorum.
