üzülmüyorum. üzülenler için söyleyeyim 2 şehidimiz daha var. kısacası ahmet hakan'a o şehitlerin tırnağı kadar üzülmem. karıların koynundan çıkmayan, laf ebesinin teki olan, ak-trollerle sidik yarıştıran bu dönekten bu ülke ne fayda görmüş?
ulan üzülmek ayrı bir sik olduğu gibi kınamak, yanlış bulmak sizin de bildiğiniz üzere amına koyayım apayrı bir siktir affedersiniz. bu yüzden çok otistikçe bir durum. olayın ne kadar orospu çocukluğu ile ilgili olduğu aşikardır. böyle bir şeyi savunanın da affedersiniz ızdırabı ile kontakt kurayım.
fikirlerine katılıp katılmamak farklı bir mesele ancak insanların bu şekilde hedef gösterilmesi, tehdit edilmesi üstelik bu durumdan en çok zarar gören bir kesimin bunu yapması acı bir durum.
Ben şahsen üzülmedim ama iyi olsun da demedim. Sonuç olarak günlerce gündemde yerini koruyacak bu olay örneğin 2 şehidimiz varken sabah akşam ahmet hakan konuşulacak. Bizde çok dayak yedik ama ahmet hakan gibi mağdur edebiyatı yapmadık.
insanın biraz diline hakim olması gerek.
şehitlere üzülmekten, hayallerine ailelerine üzülmekten, filistin'de, suriye'de, mısır'da, afrika'da ölen masumlara üzülmekten ahmet hakan gibilere pek bir şey kalmadı bende, kusura bakmayın.
şiddeti hiçbir zaman desteklemem.
ama üzülmedim de ne diyeyim. hemen "sizdin biri divilsi biyli dimizdiniz" diyenler tünemeden,
yanar döner bir adamı sevmek için hiçbir sebebim yok. kim olursa olsun.
ayrıca twitter üzerinden dayılanmayı biliyordu kim yaptıysa ellerine sağlık diyesi geliyor insanın içten içe. bazen ağız payı iyidir.
doğan'ın yazarıyım diye kendini bir şey sanır olmuştu iyice.
ulan ne Ahmet hakanmış herif bir dayak yedi memleket meselesi oldu. biz 20 defa dayak yedik biz dahil kimse takmadı. ne abartıyorlar anlamıyorum. büyüyünce geçer işte tamam.
Sanılanın aksine Ahmet Hakan'ın düşüncesinden ötürü değil de antipatik tavırlarından ötürü üzülmeyen insandır.
Pek çok açıdan örnek vermek gerekirse Bak mesela ben Oktay Vural'a bişey olsa üzülmem ama Yusuf hallaçoğlu'na bişey olsa üzülürüm, Hüseyin Aygün'e üzülmem kamer Genç'e üzülürüm. Atilla taş'a üzülmem Hakan Şükür'e üzülürüm. Kılıçdaroğlu'na üzülmem Baykal'a üzülürüm. Sabri'ye üzülmem muslera'ya üzülürüm.
Zibilyon tane örnek vermek mümkün ama az çok anlamışsınızdır heralde düşüncesi, ideolojisi ne olursa olsun pek çok insanın saygı duyduğu efendi insanlar var. Sırf insan olduğundan ötürü herkese değer veren bi yapım yok. Ancak bir yerde de elmayla armudu ayırmak lazım.
