1 mayıs 2010da Licede PKKlıların saldırısı sonucu şehit olan Samsunlu teğmen. 3 mayısta Türklüğün gününde ebedi istirahatgahına onbinlerce kişinin katılımıyla uğurlanmıştır.
şerefsizler tarafından şehit sayısı azaldı diye bir istatistikmiş gibi yansıltılan kardeşim, ağabeyim.
Şehit edilişi 1 mayıs 2010, toprağa verilişi 3 mayıs 2010, basit bir istatistik olarak yansıtılışı bırak bugünü AKPnin PKK ile anlaşmasının akabindeki günler
oysa biz unutmadık onun cenazesini, tabutunun arkasında Türklüğe ve onun makus talihine yaktığımız ağıtları.
Unutmadık ve PKKlı itlere, AKPlilere inat da unutmayacağız, silahını doğrulttuğu düşman yokedilinceye, Türk devleti Türk devleti olarak sonsuza ulaşıncaya kadar unutmayacağız.
Barzani denen eşkıyanın binlerce Türk askerinin kanına girdiği gibi kanına girilen şehit Ağabeyim.
Bugün ise aynı barzaniyle bölünmesin, yok olmasın diye bu millet şehit Düştüğü vatanın başbakanının Şehitler için yakılan, onun için yakılan ağıtın Yemen Türküsünün birlikte söylendiği gündür. Hem de adice kahkahalarla
Ağabeyim. Aynı caddeleri arşınladığımız Aynı mekanlarda oturduğumuz aynı havayı ortamı soluyan ailelere sahip olduğumuz ve herşeyden önemlisi aynı sevdaları paylaştığımız ağabeyim. Sen şanslıydın paylaştığımız aynı sevdanın ardından bir Türk'e yakışacak en güzel meslek olan Subaylıkla koşuverdin biz ise gündelik hayatın maddeciliği arasında kaybolduk gittik. Sen şanslıydın paylaştığımız sevdanın ardından Tanrı'nın bir Türk'e vereceği en büyük rütbeye nail oldun. Peygambere Mustafa Kemal'e ve nice Türk yiğitlerine en güzel yerde kavuştun. Bize kalan ise Kemal burkayların Bakanlar tarafından güle oynaya karşılandığı bir ülke oldu. Emanetin çıkmaz sokaklarda kaybedilmek istenirken onu korumak isteyen kollarımız kesilirken ve daha da kötüsü seni Samsun'da uğurlayan onbinler ardına düşen onbinlerin çoğunluğu bile emanetinin battığı karanlığı göremez iken kesilmiş kollarımızla mücadele etmek bize düştü. Apoletleri sökülen ve sökülmek istenen onlarca silah arkadaşın mahpuslarda çürütülmeye çalışılırken bize düştü.
yine de biz de kendimizi şanslı adlediyoruz artık. Mücadele sırası bize geldiği için şanslı adlediyoruz. Tanrı'dan tek istediğimiz bize küçük bir yol göstermesi o kadar.
Kahraman ağabeyim. Keşke samsunspor'un 1. lige yeniden çıkışını görebilseydin. Keşke Mustafa Kemal'i armasında gururla taşıyan, renklerini Şehitlerin kanından, bayrağımızdan alan Samsunspor'un tribünlerinde seninle 1. ligde tekrardan tezahurat yapabilseydik. Mustafa Kemal'in şehrinde Mustafa Kemal'i göğsünde gururla taşıyan tek Yunan, Gekas'ın gollerine sevinebilseydik. keşke Samsunspor'un tekrardan düşmesine birlikte üzülebilseydik. Yönetime, teknik direktöre, Anadolu takımlarına adam muamelesi yapmayan paranın köpeklerine birlikte kızabilseydik.
Ama olmadı be ağabeyim, olmadı. PKKlı köpekler, senin gibi yiğidi, senin gibi kahramanı aramızdan ayırdı. Ne Samsunspor'u görebildin ne de hayatının diğer kısmını. Ne güzel çocukların olurdu kimbilir. Babaları gibi yiğit, kahraman Askerliği sadece meslek olarak değil, Türklüğün gereği olarak gören.
Ne güzel eğitirdin onları, senin gibi vatana millete hayırlı bireyler olurlardı.
Ama olmadı ağabeyim.
Olmadı ama Türk Milleti senin ve senin gibi şehitlerin onlara verdiği görevi de unutmuş değil. Alnına şehitlik yazılanlar şehitliğe, Alnına babalık yazılanlar da güzel Türkler yetiştirmeye çoğunlukla hala hevesli.
işte bu yüzdendir ki ne Kürtçüler, ne islamcılar, ne de diğer amerikan işbirlikçileri, moskova yok olmuşken hala moskof köpekliğine soyunup amerikanın ekmeğine yağ sürenler başaramayacaklar. Gelibolu sırtlarından, hakkari'ye, oradan bütün Türkeli'ne varlığımızın yegane temeli sen ve senin gibilerin bıraktıklarıdır Ağabeyim.
