ahmed arif

görsel

''ilk sen mağlup ettin beni'' demiş leyla erbil'e daha ne desin.

maviye
maviye çalar gözlerin,
yangın mavisine
rüzgarda asi,
körsem,
senden gayrısına yoksam,
bozuksam,
can benim, düş benim,
ellere nesi?
hadi gel,
ay karanlık...

itten aç,
yılandan çıplak,
vurgun ve bela
gelip durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim,
sevmelerim gibisi?
oturmuş yazıcılar
fermanım yazar
n'olur gel,
ay karanlık...

dört yanım puşt zulası,
dost yüzlü,
dost gülücüklü
cıgaramdan yanar.
alnım öperler,
suskun, hayın, çıyansı.
dört yanım puşt zulası,
dönerim dönerim çıkmaz.
en leylim gecede ölesim tutmuş,
etme gel,
ay karanlık...

Ahmed Arif, 21 Nisan 1927'de Diyarbakır'ın Hançepek semtindeki Yağcı sokak 7 no'lu evde dünyaya geldi. Diyarbakır Lisesi'nden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümünde okudu. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. Türkçeyi en iyi kullanan şairlerdendir.

yokluğun cehennemin öbür adıdır
üşüyorum,
kapama gözlerini
Diye biten şiirin sahibidir.Okuyun, okutturun efendim.

Dizelerine aşık olduğum kalemi güzel adam.
...
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?

aşmış şairdir. duygularıma tercüman olan 3-5 şairden biridir.

ŞiiR adamı nasıl alır götürür işte Ahmet Arif bunu yaşatan şair.

Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...

haberin var mı taş duvar?
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mı?
görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
karanfil kokuyor cigaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

Evet,aglamakli oluyorum demdir bu.
Hani kursun sıksan gecmez geceden
Nasil issiz,nasil karanlik.

Tütünsuz,uykusuz kaldim
Terk etmedi sevdan beni.

Bir de hasretinden prangalar eskittim vardir ki, of of.
Kitabin kapaginda kirmizi karanfil vardir,neden dersiniz?

sevdiğine hasretinden prangalar eskitmiş güzel şair.

bizi böyle eskitense bize pranga gibi bağlı hasretler demiş başka bir şair kendisine.

iyiki doğmuş iyiki böyle insanlar varmış..

Yurdum benim şahdamarım.

Doğum günü kutlu olsun ,büyük şair.

haberin var mı taş duvar? 
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mi?
görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
karanfil kokuyor cıgaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin.. #ahmedarif88yasinda

SEVDAN BENi

Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...

AHMED ARiF.

bugün oğlu filinta önal'ın babası için yazdığı bir yazıyı okudum.

yazısında yokluk günlerinde yaptığı mercimek çorbasını, beş parasız olduğu halde yandaş gazetelerin iş tekliflerini reddedişini anlatmış.

onurlu bir babanın oğlu olduğu için duyduğu gururu, babasını özleyen bir çocuğun duygularını hissettim yazının her satırında. duygulandım.

şimdilerde bu edebiyat kültür sanat falan filan diye adlandırılan dergilerde bir sürü saçma, anlamsız, meselesiz dizeyi şiir olarak sunuyorlar bize, şair olmuşlar büyük laflar edecekler.. tarz yaratma çabasıyla koftiden dizelerin sahibi bir dolu boş insan.. neyse uzatmaya gerek yok. şiire bulaşmak isteyenlere bir tavsiye benimkisi, ahmed arif'i okuyun, sonra biraz zaman geçsin bir daha okuyun. şiir nedir, imge nedir, yara nedir, mana nedir, görmek nedir.. gerçek bir şairden, ustanın dizelerinden feyz alın, ahmed arif okumadan onun şiirini hissetmeden yola çıkmayın..

anadolu.

Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?

Utanırım,
Utanırım fıkaralıktan,
Ele, güne karşı çıplak...
Üşür fidelerim,
Harmanım kesat.
Kardeşliğin, çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin katmer açtığı,
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir başıma,
Bir başıma ve uzak.
Biliyor musun ?

Binlerce yıl sağılmışım,
Korkunç atlılarıyla parçalamışlar
Nazlı, seher-sabah uykularımı
Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar,
Haraç salmışlar üstüme.
Ne iskender takmışım,
Ne şah ne sultan
Göçüp gitmişler, gölgesiz!
Selam etmişim dostuma
Ve dayatmışım...
Görüyor musun ?

Nasıl severim bir bilsen.
Köroğlu'yu,
Karayılanı,
Meçhul Askeri...
Sonra Pir Sultanı ve Bedrettini.
Sonra kalem yazmaz,
Bir nice sevda...
Bir bilsen,
Onlar beni nasıl severdi.
Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı
Minareden, barikattan,
Selvi dalından,
Ölüme nasıl gülerdi.
Bilmeni mutlak isterim,
Duyuyor musun ?

Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?

yıkar adamı bu şiir. allak bullak olur kendine gelemezsin.

Biran kitaplığıma bakma gereği duydum, çünkü şiir kıtabım yerinde değil. 33 kursun şiiri özellikle okunmalı. Leyla erbıl'ın buyuk haksızlık ettiği Kürt şair.

"sabah gözlerimi sana açarım.

akşam, uykularımı senden alırım. nereye, ne yana dönsem karşımda mutluluğun o harikulade başdönmesini bulurum.

böyleyken gene de şükretmem halime, hergelelik, açgözlülük eder, seni üzerim. aklıma gelmez ki seni usandırır, sana gına getiririm. sana dert, sana ağırlık sana sıkıntı olurum. nemsin be? sevgili, dost, yâr, arkadaş... hepsi. ençok da en ilk de leylâsın bana. bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. uçan kuşum, akan suyumsun. seni anlatabilmek seni. ben cehennem çarklarından kurtuldum. üşüyorum kapama gözlerini..."

nazım etkisinde olan toplumcu gerçekçi bir şairdir. şiirlerinin bir kısmı bestelenmistir.

Gitmek,
Gözlerinde gitmek sürgüne.
Yatmak,
Gözlerinde yatmak zindanı
Gözlerin hani?

şiir seviyorum deyip bu adamı okumamış olmak çok büyük bir ironidir.

türk edebiyatının en iyi yazarları listesindedir.

senden gayrısına yoksam,
bozuksam,
can benim, düş benim,
ellere nesi?
hadi gel,
ay karanlık...

bugün ölümünün 24.yılı.hasretinden prangalar eskittik be ahmed ağabey.