Yokluğun cehennemin öbür adı.Üşüyorum kapama gözlerini.Ahmed Arif'in en sevdiğim sözlerinden birisidir.Bir insan aşkı,özlemi,yalnızlığı anca bu kadar güzel anlatabilir.Her okuduğumda Leyla Erbil'i kıskanırım.Uğuruna bunca güzel şiir yazılan bir kadın olmak, Leyla olmak , ne güzeldir.
Askina asik oldugum sairdir.
Parasi azdir ama buldugu kahveyi leylasina yollar, kendinde yenisi yoktur ama leylasina yesil bir kazak yollar. Leylasi evlenir ona dugun hediyesi olarak siir yazar. Evlense de sevmeye devam eder. Bir insan nasil boyle sever yahu, leyla olmak istiyor insan.
Gel beraber alalim nefesimizi sevdigim
Sensiz bogazimdan gecmiyor.
Ahmed arif.
