maalesef değildir. çok basit bir mantık hatası yapılmaktadır burada. bir şeyin açıklaması o şeyin kökeni değildir.biyoloji ahlaki davranışlarımızı açıklar. örneğin neden ensestin atalarımız arasında yadırganması vs gibi. gerçi daha eski tarihlerde ensest de olmuştur da konumuz o değil. bu bilimsel açıklama ahlakın kökenini göstermez. ahlakın kaynağının ne olduğunu size söylemez. fizik kanunlarının bize evrenin kökenini söylemediği gibi. evrenin sebebi hakkında size açıklama sunmaz fizik kanunları. evrenin nasıl işlediğini açıklar. biyoloji de böyledir. bunu düzelttikten sonra ilerleyelim.
anne ve kız kardeşle sex konusunda hem katılıyorum hem katılmıyorum. iç güdülerimiz bunu engeller. buna da fıtrat deniyor dinde. bilimsel açıklamasını yapmanız yerinde oldu.
"ben şunu diyorum. kural koyucu(dini mutlak ahlak kuralları ) ahlak temeline sahip bireylerden oluşan toplumlar iyilikten çok kötülük yaratmaya mecburdur. bu en reformist ya da en radikal din sahipleri ile olsun, daima da böyle olacaktır. orta doğu'ya bakın, hindistan, çin'e vb. ne bakın. "
maalesef bu da hatalı bir düşüncedir. ve alternatif bir ahlaki model de önerilmemiştir yazar tarafından. kaldı ki kural koyuculuk sadece dinde yoktur. devletler de kural koyucudur. kanunlar bu yüzden çıkartılır. insanlar bu kurallar çerçevesinde yaşamlarını sürdürürler.
ikinci olarak cahil insanların yaşam standartlarını gösterip dinin varlığını gereksiz kılmak da hatalıdır. incelemeniz için endülüs örneği mevcut önümüzde. müslümanların avrupa bilim namıma bir şey üretemezken ,altın çağını yaşadığı bir dönem. demek ki o dönemde yaşasaydınız, endülüsleri görüp ,işte dinin insanlığa getirdiği modern yaşam budur diyecektiniz. insanların bu hatalarını din meşru kılmıyor zaten. bir hırsızlık olayında suçu kanunlara mı atıyorsunuz ? peki ortadoğuda canilik ,vahşet yaşanırken neden dini kurallar suçlanıyor.
"somut adalete ,bir seküler kadar asla değer vermezler. "
tam aksine nisa 137 de , yakınınız dahi olsa adaleti sağlayın ,yalancı şahitlikte bulunmayın diye emredilirken , bu tarz bir eleştiri zayıf bir eleştiridir.
işin bir başka konusu ,adalet nedir ? değer nedir ? bunlar insan zihnini ürünü şeylerse neden bunlara nesnellik içeriyorlarmış gibi düşünürüz. senin değer dediğin şey görecedir. bir ağacın yanıp kül olmasıyla ,bir insanın öldürülmesi olaylarından hangisinin daha kötü değer ifade ettiğini nesnel şekilde nasıl açıklıyorsunuz ? bu açıklamayı getiremiyorsanız ,adalet ,değer gibi görece kavramlardan bahsetmek son derece tutarsız olur *
edit: "buna fıtrat deniyor o dinde. o halde o din tamamen yalandır, çünkü her insan bir değildir vs ."
iyi de ben her insan birdir demedim ki. insanın bir takım iç güdülerle doğmasının açıklamasına fıtrat dedim. bu fıtratın açıklamasını ,ne olduğunu ,özelliklerini açıklamadım.
maalesef cahil yaftasından önce aynaya bakması gereken yazarların entry girdiği başlıktır. karıştıranın kim olduğu gayet biliniyor * entrymi (ahlakın kökeniyle ilgili) tekrar gözden geçir, tane tane oku. ne demek istediğim " zihninde şimşek gibi" çakacaktır sevgili yazar *
"ahlak kurallarının kaynağı toplumdur." bu muazzam önermeni din felsefecilerinin tamamına ilet lütfen. bakalım ne kadar tebrik alacaksın *
ahlak kuralları için dine gerek yoktur çünkü ahlak kuralları topluma göre şekillenir . fakat bozulan bir toplumda ahlak da bozulacağı için değişmeden kalacak saglm bir direğe ihtiyaç vardır ki bu da dindir.
mantık hatası yapıp kişiler üzerinden tartışma yapmaya devam eden yazardır. konumuz a peygambr b peygamber ve onun hayatı değildir. devletler de kural koyucudur cümlesini ,devlette tıpkı din gibi kurallar koyar şeklinde anlayan bu yazar arkadaşımızla daha fazla tartışmamak en akılcı seçim olacaktır * elbette devletin kuralları ile din arasında farklar vardır. elbette din daha spesifik konular içerecektir. burada tartışılan şey senin iddian ;yani kural koyucu ahlakın olmaması. ben de buna bir örnekleme yaptım.
Aynen rusyada çok büyük örnekleri yaşanmıştır ve yaşanıyor hala da görüştüğüm bir arkadaşım babasının kim olduğunu bilmiyor ne kadar acı bir durum. Kuş türleri bile işini bitirip dişiyi yalnız bırakmaz ta ki yavru kuş uçup terk edene kadar.
''ahlak kuralları'' olarak konuyu ele alırsak, kural ve ahlak kelimelerini tek tek ele almamız gerekir. ahlak, insanın empati kurup, bunun üzerinden bir toplum değeri yaratmasıdır. yani ahlakda genel olarak bir kurul söz konusu değildir. buna karşın ahlak kuralı denen şey, ortaya çıkan empatinin kabul görerek toplum tarafından sahiplenilmesiyle oluşur. din tam da bu kabullendirme noktasında devreye giriyor.
siz insanlara; mükemmeli vaad edip, bunu sunabileceğinize inandırırsanız o insan sizin peşimizden gelir. mükemmeliyete giden bu yolda inandırıcılığınızı kaybetmenize neden olacak kadar abartılı taleplerde bulunmadıkça o kişi sizi hep takip edecektir. toplumda insan insiyatifine bırakıldığı zaman empati kavramının çok da fazla kullanılmadığını görebiliyoruz. dini değerlerinde sahiplendiği ahlak kuralları insana mükkemmeli vaad eden sıfatıyla çok kolay destekçi bulabilir. bu da ahlak kurallarının kabul göremesini sağlar. yani, ahlak kuralları nasıl dinin vaad ettiği cennet için bir araçsa, din de ahlak kuralları için bir araçtır.
ayrıca ''ahlak kuralları için dine gerek yoktur.'' önermesini savunan kişi her ne kadar haksızmış gibi görünse de. bunu savunan kişilerin bu önermeye önce kendilerinin inanması gerektiğini unutmamak lazım. yani bunu savunan ateist, agnostik veya deist arkadaşlar aslında teist birinden daha ahlaklı olarak yetişmiş de olabilir. benim bahsettiğim şey toplumun genelini kapsıyor.
insanlığa en çok saygı duyan kesim ateistlerdir. zira yapılan şey bir zorundalık, emir, mecburiyet yada dayatma olmadan kendi içlerinden gelerek yapıyorlar.
Ahlak hiçbir kural yokken dahi dogru olanı yapabilmektir. Önemli olan herkesin içinde değil kimsenin görmediği yerde ahlaķlı olmaktır. Din ise ahlaklı olmaya yönlendir bu ikisi zaten bir bütündür.
