Ölüm özgürlük... Bedenlerimiz birer hapis bizlere.
Öldüğünüzde metadan kurtuluyorsunuz. Yalnızca ruhunuz kalıyor.
Bir gün özgür bırakıyor ruhunuzu birileri, birdenbire.
Hepimiz bir yerlerde birer suçlu muyduk ki ruhlarımız ceza olarak belirli bir süreliğine bedenlere hapsedilip dünyaya salındılar?
Özgürlük günü geldiğinde kaçış yok. Birdenbire yıkılıyor seni o bedene hapseden duvarlar.
Artık ne dürtülerin ne de limitlerin var...
O kadar hafifsin ki uçuyorsun. Hislerin, fikirlerin her şey o insancıl yargılarından arınmış.
Ve sen nihayet mutlusun.
Acı çekenler birer dekormuş meğer, kötüler ruhsuz birer robot. Her şey cezanı çekmen için organize edilmiş.
Çok da şeey yapmamak lazım hafız. Şimdi sorgu sual derken kim düşünür enrty girmeyi. Hele bi adam sorusunu versin sonra aklına gelirse neden olmasın hani. *
