yalnızlık sadece kemik değildir..bir süre sonra resmen ete deriye de bürünür hani neredeyse karşına alıp dokunabileceğin..oturup konuşabileceğin..sesini duyarsın duvarlarda..belki de duyduğun yalnızlığın sesi değil de kendi iç sesindir aslında..
yalnız kala kala yalnızlığın zevkini yaşamayıp , o zevki tatmaya çalışmayıp , yalnızlığın kötü yanlarını görmeye çalışan ,
yada
yalnız kala kala yalnızlığın zevkinden , tadından bıkıp artık sağ yanından destekleyecek birini arayan kişinin söylediği sözdür.
ayrıca bir cahit zarifoğlu dizesidir.
