gidiyorum bu adlı şiir kitabında sik gibi şiirleri olan adam. ulan bir tanemiz burda yazsak trollüyor herhalde falan dersiniz;
bugün sokakta yürürken
bütün kızlar bana baktılar.
allah allah
niye hep bana bakıyorlar ki diye düşündüm?
sonra da bugün meğer
murat’ın gömleğini giymişim.
bu ne şimdi?
amk ergen goygoycuları sizi.
edit: tamam lan eksilemeyin bir tane de ben yazıyorum o halde;
geçen gün evden işe çıktım.
bütün millet bön bön bana bakıyordu.
hayırdır lan ne ayak dedim.
sonra da bir üşüme aldı ki...
meğer dükkan açıkmış.
Bi kaç şiiri dışında şiirlerini beğenmediğim, gereksiz pohpohlanmasindan, son zamanlardaki popülerliğinden nefret ettiğim yönetmen/senarist/yazar. Diyelim anlamayan şiirden de sinemadan da anlayamayan benim. Diyelim ki adam iyi yazıyor çiziyor biz niye bok atıyoruz. Yahu kardeşim sen öyle bir milletsin ki bu ülkede en bok herifi de göklere çıkarıp indirmedin. En sikten yazarı da gözümüze soktun. Artık iyi yazan iyi yöneten oynayan kişilerin çok fazla popüler olmasını istemiyoruz ve buna karşı çıkıyoruz biz. Kahraman tazeoğluna, ahmet batmana, Çağan ırmağa yaptığını bugün bu adama yapıyorsun. Yapma işte. Gerek yok.
ilginç bir adam. Bazen bu adamı dinlemenin günah olduğunu düşünüyorum. Sonra beni kim bu kadar düşündürecek diyerek tekrar devam ediyorum. Bir günahımız varsa da allah affetsin.
yarım kalmışların şairidir kendisi.kendisi de yarımdır aynı zamanda çünkü annesini kaybetmiştir.kendisini şiirlerle tamlamaya çalışmış ve mükemmel şiirler ortaya koymuştur.kitabının ismini (bkz: gidiyorum bu*) şiirleriyle tamlamaya çalıştığı gibi.
Sonra sen kendi yolunu çizdin.. Benim ilkokulda resmim zayıftı, pek bir şey çizemedim.. Bir işe girdim, ikisi ciddi beş kadını sevdim.. Beşiktaş’ta bir eve taşındım ve sigarayı bıraktım.. Bulaşık makinem var.. Alttan iki dersim var.. Bir kitap projem var.. Ve sen yoksun..
"sen beni öpersen belki de ben fransız olurum
şehre inerim bir sinema yağmura çalar
otomobil icad olunur, zarifoğlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.
-senegalliler dahil değil
sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin
-yoksa seni rahatsız mı ettim?
sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak
-freud diye bir şey yoktur.
sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.
Sonra sen kendi yolunu çizdin. Benim ilkokulda resmim zayıftı, pek bir şey çizemedim. Bir işe girdim. Beşiktaş’ta bir eve taşındım ve sigarayı bıraktım. Bulaşık makinem var, alttan iki dersim var, bir kitap projem var ve sen yoksun…
