bu şarkıyı dinlediğinizdeki duyguyu anlatabilecek bir entry yok. her sözü ayrı ayrı güzel olan, insanın kendi kendine sorduğu soruların müzikte yaşam bulmuş hali.
Normalde dinlemeyip bu akşam "şunları da dinlemeyeli uzun zaman oldu" düşüncesiyle dinlediğim şarkıların ve sanatçıların sol framede olduğunu görünce bir garip oldum.
tanım: nerelere koysam bilemediğimdir o ben.
myokardınızı kedi gibi gıdıklayabilme potansiyeline sahip, sözlerinin sadece başını duyabildiğiniz sonrasında kendi hayal dünyanıza daldığınız için sadece gerçek dünyaya döndüğünüzde tekrar adapte olmanız için totem görevi gören şarkı.
Yalnızlığın dibine vurmuş gibi,
Mesela çıksam sokağa bassam zillere, şişman, göbekli amcalar camlara dökülse, ulan kazık kadar kız olmuşsun ayıp, dese. nanik yapıp kaçsam.
Sokakta bir karış alanda top oynayan çocukların arasına karışsam. Alsam topu, gelişi güzel vursam ve gol olsa, o an hangi takıma dahil olduysam gol diye üzerime atlasa çocuklar sarılsam, kucaklasam onları
Bir sokak köpeğini taksam peşime sonra bir kedi, sonra güvercinler gelse, yürüsek hafif yağan yağmurun altında,
Kaybolsam sokaklarda, kendimi bile bulamazken, kendimde; hiç bir Polis bulmasa beni müge Anlı aramasa, kafamı dinlesem
Ah bu ben kendimi nerelere koşsam
Saklansam bir yerlerde gizlice ağlasam
Ah bu ben kendimi nerelerde bulsam
Çekilsem sahillere hayaller mi kursam.
uzun zamandır dinlemiyordum yoğun geçen gün sonunda yapilan banyo gibi geldi ya da soğuktan donmus bir vaziyette gelip banyo yapmak gibi ya da yoğun bir günün sonunda eve giderken soğuktan donup evde sıcak bir banyo yapıp üstüne ıhlamur içmek gibi.
--spoiler--
sen beni tanımazsın severim de söylemem sen beni uzak sanırsın bilirim söz dinlemem
--spoiler--
tamda burayı her dinlediğim de ehe ben diyorum. sanki sevdiğim varmış gibi...
